«Tὴ γλῶσσα μοῦ ἔδωσαν ἑλληνική· τὸ σπίτι φτωχικὸ στὶς ἀμμουδιὲς τοῦ Ὁμήρου. Μονάχη ἔγνοια ἡ γλῶσσα μου στὶς ἀμμουδιὲς τοῦ Ὁμήρου.» (Ὀδυσσέας Ἐλύτης, «Ἄξιον ἐστί»)

Σελίδες Πατριδογνωσίας - Περικλῆς Γιαννόπουλος - Ἡ Ἑλλὰς τοῦ ΟΧΙ - Ἀντίβαρο - Πολυτονικό

Πέμπτη 8 Δεκεμβρίου 2005

Πολυτονικὴ ἡδονή

   Τελικῶς εἶναι εὐκολότερο ἀπὸ ὅ,τι φανταζόμουν· λίγη προπόνησις χρειάζεται μόνον. Εἶναι μιὰ ἐκλεκτὴ ἐμπειρία, τῆς ὁποίας καὶ αὐτὴ ἀκόμη ἡ μικρὴ δυσκολία μεγαλώνει τὴν ἀπόλαυσι. Μάλιστα τώρα· ὡσὰν νὰ ξαναβρίσκῃς ἕναν νεανικὸν ἔρωτα, εἴκοσι τρία χρόνια χαμένον, καὶ νὰ σοῦ ἀποκαλύπτει τώρα ἀργὰ καὶ ἡδονικὰ τὶς χάρες ποὺ δὲν εἶχες προλάβει ἀκόμη καλὰ-καλὰ νὰ ὑποψιαστῇς ὅτι εἶχε.

   ...
   Καὶ κοιτάζω πάλι τὸ μονοτονικὸ κείμενο... Πῶς μεταχειριστήκαμε ἔτσι τὰ ὄμορφα αὐτά γράμματα;
   Δὲν εἶναι πολὺ μυτερὲς ὅλες αὐτὲς οἱ ὀξεῖες ποὺ τρυποῦν τὰ γράμματα, χωρὶς κἂν λίγο πνεῦμα νὰ ἀπαλύνῃ τὸν τονισμὸ καὶ νὰ δίνει χρῶμα καὶ ομορφιά;
   Σὰν βάρβαρη ξεγύμνωσις καὶ διακόρευσις τῶν γραμμάτων, χωρὶς ἕνα ῥομαντικὸ δεῖπνο, μὲ τὸ φῶς τῶν κεριῶν νὰ τρεμοπαίζῃ σὰν τοὺς κυματισμοὺς τῆς περισπωμένης, χωρὶς ἕνα τρυφερὸ φιλὶ στὰ χείλη, ἁπαλὸ σὰν τὸ «h» τῆς δασείας...

Δεν υπάρχουν σχόλια: