Ἀπόσπασμα ἀπὸ τὸ «Στ᾿ Ὅσιου Λουκᾶ τὸ μοναστήρι» τοῦ Ἄγγελου Σικελιανοῦ.Ὑπέροχο ποίημα γιὰ τὸν ἐπιτάφιο θρῆνο, κατανυκτικῆς, χριστιανικῆς καὶ παγανιστικῆς μαζί, Ἑλληνικῆς ἀτμόσφαιρας. Στὴν Ἑλλάδα ἡ Ἀνάστασις κατισχύει, ἀκόμη καὶ μέσα ἀπὸ τὸ βαθύτερον σκότος καὶ τὸν ἔσχατον πόνον τῆς Μεγάλης Παρασκευῆς!
Στ᾿ Ὅσιου Λουκᾶ τὸ μοναστήρι, ἀπ᾿ ὅσες
γυναῖκες τοῦ Στειριοῦ συμμαζευτῆκαν
τὸν Ἐπιτάφιο νὰ στολίσουν, κι ὅσες
μοιρολογῆτρες ὥσμε τοῦ Μεγάλου
Σαββάτου τὸ ξημέρωμα ἀγρυπνῆσαν,
ποιὰ νὰ στοχάστη - ἔτσι γλυκὰ θρηνοῦσαν! -
πὼς, κάτου ἀπ᾿ τοὺς ἀνθούς, τ᾿ ὁλόαχνο σμάλτο
τοῦ πεθαμένου τοῦ Ἄδωνη ἦταν σάρκα
ποὺ πόνεσε βαθιά;
Γιατὶ κι ὁ πόνος
στὰ ῥόδα μέσα, κι ὁ Ἐπιτάφιος Θρῆνος,
κι οἱ ἀναπνοὲς τῆς ἄνοιξης ποὺ μπαῖναν
ἀπ᾿ τοῦ ναοῦ τὴ θύρα, ἀναφτερῶναν
τὸ νοῦ τους στῆς Ἀνάστασης τὸ θάμα,
καὶ τοῦ Χριστοῦ οἱ πληγὲς σὰν ἀνεμῶνες [*]
τοὺς φάνταζαν στὰ χέρια καὶ στὰ πόδια,
τὶ πολλὰ τὸν σκεπάζανε λουλούδια
ποὺ ἔτσι τρανά, ἔτσι βαθιὰ εὐωδοῦσαν!
 [*] Σημείωσις ἡμετέρα: Κατὰ τὸν ἀρχαῖο μῦθο, οἱ ἀνεμῶνες (κατ᾿ ἄλλη ἐρμηνεία οἱ παπαροῦνες) φύτρωσαν ἀπὸ τὰ δάκρυα τῆς Ἀφροδίτης λευκές, καὶ βάφτηκαν κόκκινες ἀπὸ τὸ αἷμα τοῦ Ἀδώνιδος. (Ἐνδιαφέρον: «Τα Ελγίνεια της ελληνικής χλωρίδας».) |
 Τὸ μοναστήρι τοῦ Ὁσίου Λουκᾶ. (Ἡ φωτογραφία άπὸ τὴν Ἑλληνικὴ Φωτογραφικὴ Τράπεζα.) |
7 σχόλια:
Ἀρχαία καὶ νεωτέρα ὀρθόδοξος παράδοσις, μᾶς λέγει ὁ ἑλληνολάτρης Σικελιανός, ἔχουν σχέση μὲ τὸν Ἑλληνισμὸν σωματική· τόσο βαθειά· ὅσο τὸ αἶμα μας καὶ οἱ πληγές μας ἀπὸ τὶς χιλιάδες χρόνια τῶν ἱστορικῶν περιπετειῶν μας, καὶ ὅσο τὸ φῶς καὶ ἡ ζεστασιὰ ἀπὸ τὴν ἀναστάσιμη χαρὰ καὶ ἀγάπη τῶν καρδιῶν μας.
Αὐτὰ βεβαίως τὰ λέγει ἕνας ἀρχαιολάτρης καὶ φυσιολάτρης Σικελιανός. Ἕνας Σεφέρης, ἕνας Ἐλύτης, ἕνας Παλαμᾶς, καὶ ἕνας Παπαδιαμάντης. Ἕνας Περικλῆς Γιαννόπουλος. Ἀλλὰ, θὰ μοῦ πεῖτε, ποιὸς εἶναι αὐτὸς ὁ... Σικελιανός (!), ποὺ θὰ μᾶς μιλήσει γιὰ Ἑλληνικότητα, ὅταν ὁ καθεὶς διαβάζει τὶς σοφίες κάθε... Δαυλοῦ, Ἰχῶρος, Διιπετοῦς, ΥΣΕΕ, κάθε Ρασσιᾶ, Βερέττα, Κεραμυδᾶ, Μαρίνη, Κουναλάκη, Σηφουνάκη, Πλωρίτη, Τζάνη, Φραγκουδάκη, Δήμου, Λιάκου, Τσακαλία, κάθε τυχαρπάστου, ἡμιμαθοῦς, τσαρλατάνου, οὐφολόγου, χαρδαβελο-καλεσμένου ἀμερικανο-νεοπαγανιστοῦ, συνήθως πρώην ἀριστεροῦ καὶ νῦν ἀριστερονεοφιλελευθέρου ὑπηρέτου τῆς νέας τάξεως πραγμάτων... «μύστου τῆς Ἑλληνικῆς σοφίας» (!), ὅτι... «ὁ ἑλληνισμὸς δὲν ἔχει σχέση μὲ τὸν χριστιανισμὸ»!
Καλή Ἀνάσταση!
Καλήν Ανάσταση κι ότι ποθείς- το "χαρδαβελοκαλεσμένος" έκλεψε την παράσταση :-)
Βρε Καλλίμαχε σε είχα παρεξηγήσει. Νόμιζα ότι ήσουν καθαρόαιμος αρχαιολάτρης. Δεν κατάλαβα ότι είσαι της "ελληνοχριστιανικής" φράξιας.
ΚΑΛΗ ΑΝΑΣΤΑΣΗ
Αγαπητέ ΚΡΑΤΥΛΕ
Καλλίμαχε, σας αντιγράφει ο κ.Μπουκάλας στην "Κ" σήμερα!! :-)
Καλή Ανάσταση!
Ἀταίριαστε, ἔχω ἕνα ἐλάττωμα. Ἄν καὶ ἔχω ὁρίσει moderation, γιὰ νὰ ἀπολαμβάνω τὴν μικρὴ εὐχαρίστηση νὰ κόπτω ἀνούσιες σαχλαμαρίτσες ὡσὰν τὴν ἰδικὴν σας, τελικῶς, ὑποκύπτω εἱς τὸν πειρασμόν νὰ τὶς δημοσιεύσω, κυρίως ὅταν μοῦ δίνουν τὴν ἀφορμή νὰ τονίσω κάτι ποὺ ἡ περιρέουσα «προοδευτικὴ» τύφλωση μᾶς κάνει συχνὰ νὰ παραβλέπουμε.
Δὲν ὑπάρχει «Ἑλληνοχριστιανισμός»· ὑπάρχει μόνον Ἑλληνισμός (καὶ οἱ ἐκδηλώσεις του, στὸ θρησκευτικό, πολιτιστικό πεδίον).
Σύγκρισις γίνεται μόνον μεταξύ ἀντικειμένων ἰδίας τάξεως· π.χ. θρησκευτικῶν-φιλοσοφικῶν ῥευμάτων (ὀρφικοπυθαγορισμός) ἤ ζώων (ἀμνοερίφια)· ὄχι μεταξύ ἔθνους καὶ θρησκευτικῆς παραδόσεως (αὐτοῦ τοῦ ἔθνους!) Μπορεῖ ὁ Σπυρίδων Ζαμπέλιος (ἐὰν δὲν κάνω λάθος), νὰ εἰσήγαγε τὸν ὅρον, ἀντιπαρατιθέμενος, ὀρθῶς, μὲ ὁρισμένες ξενόφερτες ἀντιλήψεις ποὺ πρὸς στιγμὴν εἶχε ἐπιχειρηθεῖ νὰ ἐπιβληθοῦν, ἀλλὰ συντακτικῶς ὁ ὅρος δὲν στέκει, ὅπως δὲν στέκει καὶ ἑλληνοδωδεκαθεϊσμός, ἑλληνο-ὀρφισμός, ἑλληνο-ὁμηρισμός, ἑλληνοπλατωνισμός, ἑλληνοησυχασμός, ἑλληνοδημοτικὸ καὶ ἑλληνορεμπέτικο. (Ἐκτὸς ἐὰν τὸ «Ἑλληνικὸς» εἶναι προσδιορισμός, ὅπως π.χ. τὸ «Ἑλληνικὸ δημοτικὸ τραγούδι» ἐν συγκρίσει μὲ τὸ «γερμανικὸ δημοτικὸ τραγούδι». Ἀλλὰ οὐδεὶς θὰ συνέκρινε τὴν κοσμοθεωρία τοῦ (Ἑλληνικοῦ) δημοτικοῦ τραγουδιοῦ καὶ τὴν κοσμοθεωρία τοῦ... Ἑλληνισμοῦ! θὰ μελετούσαμε, μόνον, τὴν κοσμοθεωρία τοῦ Ἑλληνισμοῦ, ὅπως αὐτὴ ἐκφράζεται στὸ δημοτικὸ τραγούδι (ἤ στὴν ὀρθόδοξη παράδοση, ἤ στὴν ὁμηρικὴ παράδοση, κλπ).
Μιραντολίνα, Πήγασε, Ἀθήναιε, εὐχαριστῶ.
Πω πω... εὐτυχῶς τὸν πρόλαβα τὸν Μπουκάλα! :-)
Δημοσίευση σχολίου