Ὅλοι λέγουν καὶ ρωτοῦν τὶ πρέπει νὰ κάνουμε. Τὸ καλύτερο σχόλιο, πέρα ἀπὸ ὅλες τὶς περισπούδαστες ἀναλύσεις, τὸ διάβασα στὸ ἱστολόγιο Ἀναδάσωση, καὶ τὸ παραθέτω ἀκολούθως. Ἡ προσωπικὴ εὐθύνη, στὰ ἁπλούστερα πράγματα, εἶναι τὸ πρῶτο καὶ κύριο. Ἀπὸ τὰ μικρὰ φαίνεται πόσο σεβόμαστε καὶ ἀγαπᾶμε τὸ περιβάλλον μας· τὴν φύσι, τὸν τόπο μας, τὴν πατρίδα μας· τὴν γῆ, τὰ ζῶα καὶ τὰ φυτά· τοὺς ἀνθρώπους, τὸν πολιτισμό μας, τὴν ἱστορία μας.
Λοιπόν, ἀντὶ νὰ φωνάζουμε γιὰ τὸ «κράτος», ἂς ἀγαπήσουμε πρῶτα τὸν τόπο μας καὶ ὰς φροντίσουμε νᾶ μὴν γεμίζουμε τὸν τόπο μὲ τὰ σουβλακόχαρτα καὶ τὰ βρωμοπλαστικομπούκαλά μας. (Καὶ κλεῖστε λίγο καὶ τὸ κλιματιστικό· δὲν ἔχει καύσωνα σήμερα· γρού-γρού ὅλοι, μεταμεσονύχτια! (Καὶ ὅσοι ἔχετε ἀνοιχτά, πᾶψτε νὰ γκαρίζετε σὰν ζῶα· θέλω νὰ κοιμηθῶ, ἐπιτέλους.))
«
Ούτε ένα σκουπίδι κάτω την Κυριακή!! Λοιπόν, ἀντὶ νὰ φωνάζουμε γιὰ τὸ «κράτος», ἂς ἀγαπήσουμε πρῶτα τὸν τόπο μας καὶ ὰς φροντίσουμε νᾶ μὴν γεμίζουμε τὸν τόπο μὲ τὰ σουβλακόχαρτα καὶ τὰ βρωμοπλαστικομπούκαλά μας. (Καὶ κλεῖστε λίγο καὶ τὸ κλιματιστικό· δὲν ἔχει καύσωνα σήμερα· γρού-γρού ὅλοι, μεταμεσονύχτια! (Καὶ ὅσοι ἔχετε ἀνοιχτά, πᾶψτε νὰ γκαρίζετε σὰν ζῶα· θέλω νὰ κοιμηθῶ, ἐπιτέλους.))
«
Ας μην γίνουμε αντιφατικοί.. Ας δώσουμε το μήνυμα με πράξεις!!
Είναι η καλύτερη στιγμή! Στην μεγαλύτερη ελεύθερη διαδήλωση για το περιβάλλον, ο καθένας μας μπορεί να κάνει το πρώτο βήμα. Ας προσέξουμε την πόλη μας!
Ακομα και κατά την διάρκεια της διαδήλωσης, μαζέψτε ότι βρείτε κάτω (φυλλάδια, σκουπίδια, μπουκάλια...)...
Δώστε το καλύτερο μήνυμα την καλύτερη στιγμή! Ενημερώστε!!
«[...] Η τίμια απάντηση στον έφηβο θα ήταν: Όχι, ο εμπρηστής δεν είναι άνθρωπος, έχει απεμπολήσει «το κυρίως ανθρώπινον»: την κοινωνική του φύση. [...] Οι εμπρηστές και τα παιδιά τους δεν έχουν πατρίδα. Παράγουν (ή υιοθετούν) τις «μοδέρνες» ιδέες του απάτριδος διεθνισμού, της «πλουραλιστικής» κοινωνίας, της μεταλλαγμένης Ιστορίας που προπαγανδίζει τη «συμφιλίωση» των λαών. Μάχονται μέχρις υστερίας κάθε αίσθηση πατρίδας και «ιερού». [...]»
Καὶ συμπληρώνει, γιὰ τοὺς κάφρους ποὺ θὰ σπεύσουν νὰ σχολιάσουν: «Αλλά αν δώσουμε τόσο ειλικρινή απάντηση στο λογικά διαυγές ερώτημα του εφήβου, ανάγκη να τη συνοδεύσουμε και από τη χρηστική προσθήκη: ότι είναι επικίνδυνη. [...] Τέτοιες απαντήσεις δεν εκστομίζονται σε κοινωνίες παρακμής, ο τολμητίας κινδυνεύει.»
1 σχόλιο:
Διαβάστε αν θέλετε:
Ι. Γιαννόπουλος, «Πάρνηθα: Το μαγικό βουνό. Οι πρόγονοι, οι νεράιδες και η Κυρά του Βουνού».
Και ο Χρήστος Γιανναράς, στο άρθρο που αναφέρετε εσείς, και ο Ιωάννης Γιαννόπουλος, στο κείμενο που ανέβασα εγώ, και άλλοι πολλοί (με κορυφαίον φυσικά τον μέγιστο Περικλή Γιαννόπουλο), αποδεικνύουν ότι πατριωτική, κοινωνική και οικολογική συνείδησις είναι εν και το αυτόν.
Μόνον ο φιλόπατρις είναι φυσιολάτρης.
Μόνον ο φυσιολάτρης είναι φιλόπατρις.
Για τον αρνησίπατρι διεθνιστή, η φύσις είναι νεκρά ύλη προς εκμετάλλευσιν.
Για τον αρνησίπατρι διεθνιστή, η πατρίς είναι ιδεολόγημα, «φαντασιακή κοινότης».
Για τον φιλόπατρι, τον συνειδητό μάλιστα δημοκράτη εθνικιστή, η πατρίς είναι χώμα (η πατρώα γη, η σαρξ των προγόνων και των απογόνων), είναι αίμα (το αίμα των προγόνων και των απογόνων), είναι πνεύμα (η ψυχή των προγόνων και των απογόνων).
Για τον φιλόπατρι, τον συνειδητό μάλιστα δημοκράτη εθνικιστή, η ψυχή του είναι πλασμένη κατά φύσιν, είναι η πνευματική του φύσις, και η πατρώα φύσις είναι η στερεά ψυχή του.
Εν Ελλάδι όπου η οικολογία έχει καταστεί αντικείμενο καπηλείας της «προοδευτικής» αριστεράς, θα είναι θαύμα εάν κατορθώσουμε να σώσουμε και τις γλάστρες μας.
Δημοσίευση σχολίου