[Συνέχεια ἀπὸ τὸ προηγούμενο]
2. Οἱ ἰδέες, ἡ πραγματικὴ πολιτική, ξανὰ στὸ προσκήνιο
Οἱ ἰδέες, ἡ πραγματικὴ πολιτική, ἔχουν πεθάνει μέσα στὸν πρασινοκοκκινομπλὲ χυλὸ τοῦ κατεστημένου τῆς τρικομματικῆς ἐξουσίας ΝΔ-ΠΑΣΟΚ-ΣΥΝ, ἐδῶ καὶ δεκαετίες. Οἱ ἰδέες εἶναι ἀνάγκη νὰ ἔλθουν ξανὰ στὸ προσκήνιο· νὰ δώσουν τὸ ἐρέθισμα γιὰ γόνιμο διάλογο καὶ ὑψηλὴ πολιτική· νὰ μᾶς ξυπνήσουν ἀπὸ τὸν λήθαργο τῆς κατεστημένης παρακμῆς.
Ἡ ἐθνικὴ ἀντιπολίτευσι τοῦ ΛΑ.Ο.Σ. στὴν νέα Βουλὴ ἔχει αὐτὴν τὴν ἀποστολή, σὰν τὴν ἀλογόμυιγα τοῦ Σωκράτους, νὰ δώσει τὸ ἐρέθισμα, ὥστε ἀκόμη καὶ ἡ (σίγουρα αὐτοδύναμη νικήτρια τῶν ἐκλογῶν) Ν.Δ. νὰ θυμηθεῖ αὐτὰ ποὺ ἔχει πρὸ πολλοῦ ἐγκαταλείψει.
Ίδοὺ οἱ μεγάλες ἰδέες, τὰ κίνητρα τῆς πολιτικῆς, ὅπως τὶς ἀναφέρει ὁ καθηγητὴς Χρῆστος Γιανναρᾶς («Ενα «ντιμπέιτ» που δεν θα γίνει ποτέ», «Ἡ Καθημερινή», 9 Σεπτ. 2007):
«
Ερωτήματα σε οπαδό νηφάλιο και ανιδιοτελή της «Νέας Δημοκρατίας»:
Μπορεί να εντοπίσει ο οπαδός έστω και μια περίπτωση, από το 1981 ώς σήμερα, που η Ν.Δ. διαφώνησε και αντιτάχθηκε στην πολιτική του ΠΑΣΟΚ για την παιδεία και τον πολιτισμό;
Παρουσίασε ποτέ η Ν.Δ. θέση, άποψη ή πρόταση διαφορετική από του ΠΑΣΟΚ για τη διδασκαλία της γλώσσας στα σχολεία; Εξέθεσε ποτέ τον παραμικρό προβληματισμό για πιθανή υποβάθμιση της γλώσσας στη σχολική εκπαίδευση, για τα γραμματικά, συντακτικά, νοηματικά λάθη, τη λεξιπενία, την αναπηρία της σκέψης, της κρίσης, της έκφρασης στον δημόσιο βίο;
Εξήγησε ποτέ η Ν.Δ. γιατί συμπλέει με το ΠΑΣΟΚ στη στανική επιβολή του μονοτονικού συστήματος γραφής; Γιατί απέρριψε η νεοδημοκρατική κυβέρνηση την πρόταση βουλευτή της να επιτραπεί η ελεύθερη επιλογή και χρήση τόσο του μονοτονικού όσο και του πολυτονικού συστήματος στις δημόσιες υπηρεσίες;
Εμφάνισε ποτέ η Ν.Δ. θέση ή πρόταση διαφορετική από του ΠΑΣΟΚ για την αξιολόγηση των μαθητών (το εξεστατικό σύστημα) στη στοιχειώδη και μέση εκπαίδευση; Πειθάρχησε ή όχι η Ν.Δ. στην πολιτική του ΠΑΣΟΚ να προάγονται οι πάντες στο Δημοτικό και στο Γυμνάσιο άσχετα με τις επιδόσεις τους;
Αντιστάθηκε ποτέ η Ν.Δ. στην κατάργηση από το ΠΑΣΟΚ κάθε αξιοκρατικής ιεράρχησης ευθυνών στην εκπαίδευση; Παρουσίασε ποτέ πρόταση συστήματος αξιολόγησης των εκπαιδευτικών; Εξέφρασε ποτέ αντίρρηση για την ασυδοσία της αμφίεσης και της εμφάνισης των μαθητών στα σχολεία, ζήτησε ποτέ τη μαρτυρία της εμπειρίας δασκάλων και καθηγητών (όχι του συνδικαλιστικού παρακράτους) γι’ αυτό το θέμα;
Ο νηφάλιος και ανιδιοτελής οπαδός της Ν.Δ. δέχεται συνειδητά να ξαναψηφίσει το κόμμα που πρόσφερε πλήρη κάλυψη στην κ. Γιαννάκου για το βιβλίο Ιστορίας της ΣΤ΄ Δημοτικού; Θα ξαναψηφίσει το κόμμα που συνέπαιξε στην απόπειρα να παρακαμφθεί και απαξιωθεί ο συνταγματικός καθορισμός των στόχων της εκπαίδευσης, να χλευαστεί η πιστότητα στην ιστορική μνήμη και η λαϊκή αίσθηση πατρίδας, έσχατα ερείσματα αυτοσεβασμού του σημερινού Ελληνα;
Εκτός από τις διαφορές (πραγματικές ή φανταστικές) στην πρακτική διαχείρισης της εξουσίας, μπορεί ο οπαδός να εντοπίσει έστω και μία (μόνο μία) διαφορά της Ν.Δ. από το ΠΑΣΟΚ στο επίπεδο των πολιτικών πεποιθήσεων, των κοινωνικών στόχων, του «νοήματος» των σχέσεων κοινωνίας; Μπορεί να ξεχωρίσει ο οπαδός αν το κόμμα της Ν.Δ. θεμελιώνει την πολιτική του σε κάτι διαφορετικό από τον «εκσυγχρονιστικό» μηδενισμό και τον εργαλειακό αμοραλισμό του ΠΑΣΟΚ;
Υπάρχει η παραμικρή διαφορά στην εξωτερική πολιτική που άσκησε τα τελευταία χρόνια η Ν.Δ. από αυτήν που άσκησε το σημιτικό ΠΑΣΟΚ; Μιλάμε (κυρίως) για διαφοροποίηση σθένους, παρρησιασμένης αξιοπρέπειας, υπεράσπισης των προϋποθέσεων ιστορικής συνέχειας του ελληνικού ονόματος.
Και μια ακόμα ερώτηση στον Νεοδημοκράτη:
Αν και η δική του προσωπική εμπειρία βεβαιώνει τον πανθομολογούμενο εκπασοκισμό της Ν.Δ., πού θα μπορούσε ως ψηφοφόρος να επενδύσει περισσότερες ελπίδες: στο πρωτότυπο ή στην απομίμηση; Ευελιξία αναθεωρήσεων και προσαρμογών έχει περισσότερη ο πρώτος διδάξας ή ο μεταπράτης και μίμος;
»
[Συνεχίζεται]
2. Οἱ ἰδέες, ἡ πραγματικὴ πολιτική, ξανὰ στὸ προσκήνιο
Οἱ ἰδέες, ἡ πραγματικὴ πολιτική, ἔχουν πεθάνει μέσα στὸν πρασινοκοκκινομπλὲ χυλὸ τοῦ κατεστημένου τῆς τρικομματικῆς ἐξουσίας ΝΔ-ΠΑΣΟΚ-ΣΥΝ, ἐδῶ καὶ δεκαετίες. Οἱ ἰδέες εἶναι ἀνάγκη νὰ ἔλθουν ξανὰ στὸ προσκήνιο· νὰ δώσουν τὸ ἐρέθισμα γιὰ γόνιμο διάλογο καὶ ὑψηλὴ πολιτική· νὰ μᾶς ξυπνήσουν ἀπὸ τὸν λήθαργο τῆς κατεστημένης παρακμῆς.
Ἡ ἐθνικὴ ἀντιπολίτευσι τοῦ ΛΑ.Ο.Σ. στὴν νέα Βουλὴ ἔχει αὐτὴν τὴν ἀποστολή, σὰν τὴν ἀλογόμυιγα τοῦ Σωκράτους, νὰ δώσει τὸ ἐρέθισμα, ὥστε ἀκόμη καὶ ἡ (σίγουρα αὐτοδύναμη νικήτρια τῶν ἐκλογῶν) Ν.Δ. νὰ θυμηθεῖ αὐτὰ ποὺ ἔχει πρὸ πολλοῦ ἐγκαταλείψει.
Ίδοὺ οἱ μεγάλες ἰδέες, τὰ κίνητρα τῆς πολιτικῆς, ὅπως τὶς ἀναφέρει ὁ καθηγητὴς Χρῆστος Γιανναρᾶς («Ενα «ντιμπέιτ» που δεν θα γίνει ποτέ», «Ἡ Καθημερινή», 9 Σεπτ. 2007):
«
Ερωτήματα σε οπαδό νηφάλιο και ανιδιοτελή της «Νέας Δημοκρατίας»:
Μπορεί να εντοπίσει ο οπαδός έστω και μια περίπτωση, από το 1981 ώς σήμερα, που η Ν.Δ. διαφώνησε και αντιτάχθηκε στην πολιτική του ΠΑΣΟΚ για την παιδεία και τον πολιτισμό;
Παρουσίασε ποτέ η Ν.Δ. θέση, άποψη ή πρόταση διαφορετική από του ΠΑΣΟΚ για τη διδασκαλία της γλώσσας στα σχολεία; Εξέθεσε ποτέ τον παραμικρό προβληματισμό για πιθανή υποβάθμιση της γλώσσας στη σχολική εκπαίδευση, για τα γραμματικά, συντακτικά, νοηματικά λάθη, τη λεξιπενία, την αναπηρία της σκέψης, της κρίσης, της έκφρασης στον δημόσιο βίο;
Εξήγησε ποτέ η Ν.Δ. γιατί συμπλέει με το ΠΑΣΟΚ στη στανική επιβολή του μονοτονικού συστήματος γραφής; Γιατί απέρριψε η νεοδημοκρατική κυβέρνηση την πρόταση βουλευτή της να επιτραπεί η ελεύθερη επιλογή και χρήση τόσο του μονοτονικού όσο και του πολυτονικού συστήματος στις δημόσιες υπηρεσίες;
Εμφάνισε ποτέ η Ν.Δ. θέση ή πρόταση διαφορετική από του ΠΑΣΟΚ για την αξιολόγηση των μαθητών (το εξεστατικό σύστημα) στη στοιχειώδη και μέση εκπαίδευση; Πειθάρχησε ή όχι η Ν.Δ. στην πολιτική του ΠΑΣΟΚ να προάγονται οι πάντες στο Δημοτικό και στο Γυμνάσιο άσχετα με τις επιδόσεις τους;
Αντιστάθηκε ποτέ η Ν.Δ. στην κατάργηση από το ΠΑΣΟΚ κάθε αξιοκρατικής ιεράρχησης ευθυνών στην εκπαίδευση; Παρουσίασε ποτέ πρόταση συστήματος αξιολόγησης των εκπαιδευτικών; Εξέφρασε ποτέ αντίρρηση για την ασυδοσία της αμφίεσης και της εμφάνισης των μαθητών στα σχολεία, ζήτησε ποτέ τη μαρτυρία της εμπειρίας δασκάλων και καθηγητών (όχι του συνδικαλιστικού παρακράτους) γι’ αυτό το θέμα;
Ο νηφάλιος και ανιδιοτελής οπαδός της Ν.Δ. δέχεται συνειδητά να ξαναψηφίσει το κόμμα που πρόσφερε πλήρη κάλυψη στην κ. Γιαννάκου για το βιβλίο Ιστορίας της ΣΤ΄ Δημοτικού; Θα ξαναψηφίσει το κόμμα που συνέπαιξε στην απόπειρα να παρακαμφθεί και απαξιωθεί ο συνταγματικός καθορισμός των στόχων της εκπαίδευσης, να χλευαστεί η πιστότητα στην ιστορική μνήμη και η λαϊκή αίσθηση πατρίδας, έσχατα ερείσματα αυτοσεβασμού του σημερινού Ελληνα;
Εκτός από τις διαφορές (πραγματικές ή φανταστικές) στην πρακτική διαχείρισης της εξουσίας, μπορεί ο οπαδός να εντοπίσει έστω και μία (μόνο μία) διαφορά της Ν.Δ. από το ΠΑΣΟΚ στο επίπεδο των πολιτικών πεποιθήσεων, των κοινωνικών στόχων, του «νοήματος» των σχέσεων κοινωνίας; Μπορεί να ξεχωρίσει ο οπαδός αν το κόμμα της Ν.Δ. θεμελιώνει την πολιτική του σε κάτι διαφορετικό από τον «εκσυγχρονιστικό» μηδενισμό και τον εργαλειακό αμοραλισμό του ΠΑΣΟΚ;
Υπάρχει η παραμικρή διαφορά στην εξωτερική πολιτική που άσκησε τα τελευταία χρόνια η Ν.Δ. από αυτήν που άσκησε το σημιτικό ΠΑΣΟΚ; Μιλάμε (κυρίως) για διαφοροποίηση σθένους, παρρησιασμένης αξιοπρέπειας, υπεράσπισης των προϋποθέσεων ιστορικής συνέχειας του ελληνικού ονόματος.
Και μια ακόμα ερώτηση στον Νεοδημοκράτη:
Αν και η δική του προσωπική εμπειρία βεβαιώνει τον πανθομολογούμενο εκπασοκισμό της Ν.Δ., πού θα μπορούσε ως ψηφοφόρος να επενδύσει περισσότερες ελπίδες: στο πρωτότυπο ή στην απομίμηση; Ευελιξία αναθεωρήσεων και προσαρμογών έχει περισσότερη ο πρώτος διδάξας ή ο μεταπράτης και μίμος;
»
[Συνεχίζεται]
1 σχόλιο:
Διαβάστε οπωσδήποτε το βιβλίο "Όχι στην Παλιά Πόλη" του Νίκου Χιδίρογλου (Εκδόσεις Ερωδιός, Θεσσαλονίκη 2007).
Δημοσίευση σχολίου