«Ὅταν πρόκειται γιὰ ἐθνικὲς ἀναμνήσεις, τὰ πένθη ἀξίζουν περισσότερο ἀπὸ τοὺς θριάμβους, διότι ἐπιβάλλουν καθήκοντα, ἀπαιτοῦν κοινὲς προσπάθειες.»(Ἐρνέστος Ρενάν)
Ἡ ἐθνικὴ αὐτοπεποίθηση παραμένει ἰσχυρότατη καὶ στὰ πιὸ σκοτεινὰ χρόνια:
«Ὅλα εἶναι δυνατὰ εἰς τὸ γένος τῶν Ρωμαίων, μόνον νὰ θέλουν, ἐπειδὴ ὁ Θεὸς τοὺς ἐχάρισε νὰ ἔχουν φύσιν ἐπιτηδειοτέραν απ᾿ ὅλα τὰ ἄλλα ἔθνη» γράφει ὁ Νικόλαος Σοφιανὸς τὸ 1540.
Σημείωσις: Πολὺ περισσότερα γιὰ τὴν ἐθνικὴ ἰδέα ἐπὶ Τουρκοκρατίας μπορεῖτε νὰ βρεῖτε στὴν ἐξαντλητικὴ μελέτη τοῦ Γιώργου Κεκαυμένου: «Κρυφὸ Σχολειό: Τὸ χρονικὸ μιᾶς ἱστορίας» (Ἀντίβαρο, 2011)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου