Ματσάκης καὶ ὀρθογραφία, Χατζηγάκης καὶ ἐθνικὴ ἀνεξαρτησία, καὶ λοιποὶ «πατριῶτες»...

Ἔχω δεῖ τὸν τελευταῖο καιρὸ σὲ ἀμέτρητες ἱστοσελίδες καὶ ἱστολόγια νὰ καταδικάζεται καὶ νὰ χλευάζεται (δικαίως) ἡ πρότασις τοῦ Κυπρίου εὐρωβουλευτοῦ Μάριου Ματσάκη γιὰ ἁπλοποίησι (κατάργησι) τῆς ὀρθογραφίας τῆς Ἑλληνικῆς Γλώσσης (δηλαδὴ καθιέρωσι φωνητικῆς γραφῆς). Δὲν ἔγραψα τίποτε ἔως τώρα διότι θεώρησα ἐντλῶς γελοία τὴν πρότασι καὶ ἀνάξια νὰ ἀποτελέσῃ θέμα συζητήσεως (ἂν καὶ ἡ ἐπίθεσι στὴν Ἑλληνικὴ Γλῶσσα ἔχει μακρὰ ἱστορία, ἀπὸ τοὺς ὑποστηρικτὲς τῆς φωνητικῆς ὀρθογραφίας κομμουνιστὲς τοῦ μεσοπολέμου (Γληνὸ κ.λπ.), μέχρι τοὺς πνευματοκτόνους καὶ τονοκτόνους (1982) καὶ τοὺς σημερινοὺς «ἐκσυγχρονιστὲς» (πρότασι Διαμαντοπούλου καὶ Φιλ. Συμμαχίας γιὰ καθιέρωσι τῆς ἀγγλικῆς ὡς ἐπίσημης γλώσσης) κ.ἄ.) Ἀλλὰ μοῦ δίνεται ἡ εὐκαιρία νὰ κάνω μερικὲς παρατηρήσεις εὐρύτερου ἐνδιαφέροντος.

Νὰ θυμίσουμε ὅτι ὁ κ. Ματσάκης εἶναι ὁ πρώην ὑπερπατριώτης καὶ ἀντιιμπεριαλιστής, ὁ ὁποῖος μπούκαρε στὶς βρετανικὲς βάσεις (τὸ 2005 καὶ τὸ 2007), τουρκοφάγος (ἐπίσης), ὑποστηρικτὴς ἀρχικῶς τοῦ Τάσσου Παπαδόπουλου ἀλλὰ ἐγκαταλείψας αὐτὸν κατόπιν, ὁ ὁποῖος ἔγινε ἐσχάτως ὀπαδὸς τῆς ἑλληνοτουρικῆς φιλίας (κατηγορήθηκε ὅτι... ἔμπλεξε μὲ τουρκάλα!) και τώρα φαίνεται ὅτι προσεχώρησε καὶ στόν... κεμαλισμό (κατάργησι τοῦ ἐθνικοῦ ἀλφαβήτου)!

Ἂς μὴν τὰ βάζουμε μὲ τὸν κ. Ματσάκη· εἶναι, πιστεύω, τίμιος καὶ μὲ καθαρὴ ψυχὴ, ἁπλῶς «ἔχει ἀψηλώσει ὁ νοῦς του», ποὺ ἔλεγε καὶ ὁ Παπαδιαμάντης.

Τὸ δίδαγμα, ὅμως, καὶ ἀπὸ αὐτὴν τὴν περίπτωσι, εἶναι ὅτι ὁ πατριωτισμὸς πρέπει νὰ σημαίνει καὶ συγκεκριμένη πολιτικὴ καὶ ἰδεολογία συνειδητοποιημένη καὶ ἀκολουθούμενη μὲ συνέπεια· ὄχι θεατρινισμοὶ τύπου ἀντιιμπεριαλιστικῶν εἰσβολῶν Ματσάκη στὶς βρετανικὲς βάσεις, πλαστικὲς σημαῖες καὶ σόου Λαζόπουλου. Ἀλλὰ στὴν Ἑλλάδα ὅπου ἡ πατριωτικὴ πολιτικὴ, ἀπὸ τὸν πάλαι ποτὲ παπατζίδικο παπαντρεϊκὸ σοσιαλαϊκισμό ἔφθασε σήμερα νὰ ταυτίζεται μὲ φυγόστρατους τηλε-γελωτοποιοὺς θεομπαῖκτες Λαζόπουλους, τραγουδιάρηδες, βολεμένους νεοδημοκράτες «μακεδονομάχους» Ψωμιάδηδες (καὶ αὐτὸς εἶναι ὁ τιμιώτερος), «λαϊκοδεξιοὺς» δημάρχους, «κόκκινους Πάνους» καὶ Ματσάκηδες «ὅπου φυσάει ὁ ἄνεμος», «συντηρητικοὺς» τάχα τύπου Χατζηγάκη (βλέπε παρακάτω), πρώην σταλινικοὺς ἄρδην ἀνανήψαντες καὶ νῦν ρε-σαλταρισμένους «ἀριστεροὺς πατριῶτες», ΣΥΡΙΖαίους ἀναρχοτραμπούκους καὶ ἐργατοπατέρες «ὁ ΟΤΕ εἶναι πατρίδα μας»... ὅλα εἶναι δυνατά.

Γι᾿ αὐτὸ θεωρῶ εἶναι εἶναι πολὺ σημαντικὴ ἡ ἀνατροπὴ τοῦ σάπιου κομματικοῦ κατεστημένου ποὺ κατόρθωσε ὁ ΛΑ.Ο.Σ. - ἔστω αὐτὸ τὸ μικρό, μὲ τὰ χιλιάδες ἐλαττώματα, ποὺ κατορθώθηκε. Ἐδῶ ποὺ ἔφθασες, λίγο δὲν εἶναι.

Φίλτατοι νεοδημοκράτες, πάλι θὰ μοῦ πεῖτε ὅτι εἶμαι ἄδικος, ἀλλά, στὸν Θεό σας, στὸν Θεό σας βρὲ παιδιά! Πεῖτε μου ἐὰν γιὰ τὰ παρακάτω τραγελαφικὰ εἶναι πολιτικὸ ἤ... γλωσσικὸ τὸ πρόβλημα! (Καὶ ὁ κ. Χατζηγάκης εἶναι (ἦταν; ) καὶ ἀπὸ τοὺς σοβαροὺς σχετικῶς...)

Ἡ εθνικὴ κυριαρχία καθιστᾷ ἀδύνατα τὰ ἀνθρώπινα δικαιώματα, κατὰ τὸν ὑπουργὸ Δικαιοσύνης τῆς Ν.Δ. Σωτήρη Χατζηγάκη.

Διαβάστε τὶ ἔγραφε πρὶν δύο χρόνια ὁ νῦν ὑπουργὸς Δικαιοσύνης Σωτήρης Χατζηγάκης («Γιὰ τὴν πατρίδα μας, γιὰ τὴν ἑλληνικὴ μας ταυτότητα», 28-10-2006):

«Η Ελλάδα είναι μια χώρα με βαθιές πολιτισμικές ρίζες και ξεχωριστή ταυτότητα, η οποία σφυρηλατήθηκε στο καμίνι μιας ιστορικής διαδρομής διάρκειας τριών χιλιάδων χρόνων και κάτω από την επίδραση δύο συγκλονιστικών παγκόσμιων ρευμάτων: του Ελληνισμού και του Χριστιανισμού. Η συνάντηση συνεπώς των δύο αυτών πνευματικών και πολιτισμικών κινημάτων διαμόρφωσε την κουλτούρα μας, ζύμωσε και καλλιέργησε τη γλώσσα μας, διαμόρφωσε την ταυτότητά μας. Με "σημαία" και προμετωπίδα αυτήν την ταυτότητα, το έθνος μας ανασύρθηκε από τα συντρίμμια μιας σκλαβιάς τετρακοσίων χρόνων και οδηγήθηκε μέσα από ποικίλες και δραματικές ιστορικές αντιξοότητες στην ανεξαρτησία και στην εθνική κυριαρχία.
Τις ρίζες μας αυτές δεν μπορούμε -και δεν πρέπει- να απαρνηθούμε. Αντίθετα πρέπει ν' αγωνιστούμε για τη διατήρησή τους, αφού αυτές θ' αποτελέσουν το κύριο ανάχωμα και τη βασική ασπίδα προστασίας απέναντι στον πολιτισμικό πολτό, που μας εξωθεί αναπόδραστα η "νέα τάξη" και η παγκοσμιοποίηση.»

Κ.λπ. κ.λπ. (Τὸ «ἑλληνοχριστιανικὸ» «πατριωτικὸ» κήρυγμα συνεχίζεται σὲ ὅλο τὸ κείμενο! Μάλιστα ὁ κ. Χατζηγάκης ὑπερασπίζεται καὶ τὴν ἀναγραφὴ τοῦ θρησκεύματος στὶς ταυτότητες!)

Καὶ τώρα, ὁ «ἑλληνοχριστιανὸς» κ. Χατζηγάκης, ἀφοῦ τὸ κόμμα του ἔγινε κυβέρνησι ταΐζοντας «πατριωτισμό» τοὺς συντηρητικοὺς ψηφοφόρους του, μὲ ἕνα παραλήρημα- ἀποστήθιση ἀπὸ Λιάκο- Φραγκουδάκη, ἀνακοινώνει στὸ κοινοβούλιο, οὔτε λίγο οὔτε πολύ, τὴν κατάργηση τῆς ἐθνικῆς κυριαρχίας (καταργώντας καὶ τὸ συντακτικὸ τῆς Ἑλληνικῆς, ἐπιπλέον, στὴν παρακάτω φράσι). Τῆς ἐθνικῆς κυριαρχίας! Τοῦ κορυφαίου πολιτικοῦ ἐπιτεύγματος τοῦ Διαφωτισμοῦ (γιὰ τὸν ὁποῖον κόπτονται), συν τοῖς ἄλλοις, καὶ πολύχρονων αἱματηρῶν ἀγώνων ὅλων τῶν σύγχρονων προηγμένων καὶ εὐνομούμενων ἐθνῶν!

«...Επομένως, εάν ξεκινήσει κανείς από τη σκέψη και από τη θέση ότι «εγώ θέλω την εθνική κυριαρχία», τότε δεν μπορούμε να μιλάμε ούτε για ενωμένη Ευρώπη, ούτε για μία κοινωνία όπου και το ατομικό δικαίωμα και το ανθρώπινο δικαίωμα και το δικαίωμα αυτό καθ' εαυτό, με οποιαδήποτε έννοια του δώσει κανείς, θα μπορεί να σταθεί.»

Ε-ΛΕ-ΟΣ !!!

(Βλέπε: «Ὁ Ὑπουργὸς Δικαιοσύνης διαγράφει τὴν Ἐθνικὴ Κυριαρχία», «Ἑλληνικὲς Γραμμές», 20-5-2008.
Ἐπίσης: Ὁλόκληρο τὸ ἐπίσημο κείμενο ἀπὸ τὴν συνεδρίασι τῆς Βουλῆς (14-5-2008).)

Τί νὰ πῇς; ...Ζήτω ἡ Ἑλλάδα, ζήτω ἡ θρησκεία, ζήτω ἡ Νέα Δημοκρατία!