Ο Ιούδας, αγαπητέ φίλε, είχε και μία άλφα αξιοπρέπεια και «απελθών απήγξατο». Ο Τάντις περίμενε απλώς να τον σκοτώσουν σαν σκυλί. Εισέπραξε ό,τι έδωσε και καλώς. Τόσον ο Κάρατζιτς, όσο και ο στρατηγός Μπλάντις είναι πατριώτες και στις συνειδήσεις μας σαν τέτοιοι παραμένουν. Παραδείγματα προς μίμηση και όχι προς αποφυγή, όπως ο σημιτίσκος, τα κωστάκια και τα γιωργάκια (δεν έκανα λάθος στο αρχικό γράμμα. Γράφω τα ονόματα με μικρό, διότι το κεφαλαίο τους πέφτει πολύ). Οι δύο αυτοί Σέρβοι ήρωες, έγιναν αφορμή να ξεμασκαρευτεί και η όλη φαρσοκομωδία που ονομάζεται ICTY, αλλά και διεθνής δικαιοσύνη (sic) γενικότερα. Τους κυνήγησε λυσσασμένα εκείνη η ανέραστη εισαγγελέας, η Carla del Ponte, δεν κατάφερε να τους πιάσει κι έφυγε τα περασμένα Χριστούγεννα με το παράπονο αυτό από το ICTY. Τα ονόματα Κάρατζιτς και Μλάντιτς τις έμειναν κάτι σαν ανολοκλήρωτος έρωτας, σαράκι.
Δεν είχα δει την είδηση όταν έστειλα το προηγούμενο σχολιό μου και μάλιστα παραξενεύτηκα για την ολιγόλογη αναφορά σου στον Κάρατζιτς. Μα Τάντιτς δεν έλεγαν τον δολοφονηθέντα πρωθυπουργό που είχε παραδώσει τον Μιλόσεβιτς; Θα δικαστεί ο Κάρατζιτς σαν εγκληματίας πολέμου, επειδή υπερασπίστηκε το έθνος του; Ελπίζω να μην του επιβάλουν ως ποινή να ... παντρευτεί την Del Ponte. Δεν μπορεί ούτε αυτοί εκεί στο ICTY να είναι τόσο σκληροί.
Δεν μπορώ παρά να συγχαρώ τον φίλο Καλλίμαχο, αλλά και τους Vetdino, Δεξί Εξτρέμ και Toυρκοφάγο για τις λίαν ενδιαφέρουσες αναρτήσεις των, με πληροφορίες και αναλύσεις του θέματος. Όπως ήδη έγραψα στο ιστολόγιο του Τουρκοφάγου, όλα τα δικαστήρια για εγκλήματα πολέμου, ή εγκλήματα κατά της ανθρωπότητος, λειτουργούν κάτω από το “Σύνδρομο της Νυρεμβέργης”, όπου "στήθηκε" (στην κυριολεξία, "στημένο" ήταν) το πρώτο απ' αυτά (1945) στην ιστορία της ανθρωπότητος. Στήνονται από τον νικητή για να δικαστεί ο ηττημένος!! Η παρωδία της δικαιοσύνης και ο απόλυτος ευτελισμός της σε όλο του το μεγαλείο.
Οφείλω μία διόρθωση για την «πατάτα» που έκανα στην πρώτη μου ανάρτηση. Μπέρδεψα τον Μπόρις Τάντιτς με τον έτερο αργυρώνητο, τον Zoran Djindjic, οποίος πούλησε τον Σλόμπο και αμείφθηκε όπως του έπρεπε. Ελπίζω να βρεθεί και κανένα «φιλότιμο» χέρι για τον Τάντιτς.
Ο Μιλόσεβιτς μπορεί να ήταν αμφιλεγόμενη προσωπικότητα, αλλά κανείς δεν μπορεί να του στερήσει τον τίτλο του πατριώτη και του μαχητή. Μήπως μπορεί κανείς να μην θαυμάζει το επίσης δολοφονηθέντα «Καπετάν Αρκάν»; Μαφιόζος μεν, παλληκάρι και αναμφισβήτητος πατριώτης δε.
Νόμιζα ότι ο πιο ξευτυλισμένος λαός της οικουμένης είναι οι ελληνέζοι, αλλά οι Σέρβοι φαίνεται μας τρώνε. Πώς είναι δυνατόν ένα έθνος να αποδέχεται την είσοδό του στο κλαμπ των ίδιων του των βιαστών (Ε.Ε.-ΝΑΤΟ) με μορφή αργυρίων προδοσίας; Η προδοσία θα στιγματίζει και θα πληγώνει την συλλογική συνείδηση των Σέρβων για πάντα.
Αλλά πάλι, είμαι ίσως άδικος με τους Σέρβους.
Αυτοί βομβαρδίστηκαν, εξορίστηκαν, κυνηγήθηκαν, εκβιάστηκαν, πριν υποταγούν. Εμείς θα είχαμε παραδώσει και τα σώβρακα χωρίς καν μάχη.
Παρακολουθούσα χθες στην τηλεόραση την πρώτη μέρα της «δίκης» του (απαγγελία «κατηγορητηρίου» - sic!). Η ίδια αγέρωχη και αξιοπρεπής στάση, που είχε δείξει και ο Μιλόσεβιτς. Ο ήρωας που βλέπει να «δικάζεται» από ανθρωπάκια, από ανδρείκελα της Νέας Τάξης, ανάξια ακόμη και τα παπούτσια του να δέσουν. Βρε παιδιά, μπορεί ο άνθρωπος αυτός που έγραφε ποιήματα, που επεδείκνυε τόση ευαισθησία για κάθε τι όμορφο, να υπήρξε σφαγέας; Βέβαια, και ο Μάο έγραφε ποιήματα και ήταν σφαγέας, αλλά ποιος μπορεί να καταλάβει την κινέζικη νοοτροπία; Ίσως εκεί μπορεί αυτά να συνδυάζονται, εδώ όμως «είναι Βαλκάνια, δεν είναι παίξε γέλασε»!
"Kάρατζιτς: εμείς πολεμάμε έχοντας στο πλευρό μας μόνο τον Θεό και τους Έλληνες."
Υπολόγιζαν σε μας οι Σέρβοι, κάτι που φάνηκε ιδιαίτερα στις αρχές της δεκαετίας του '90. Κάποιοι ηγεμόνες και αξιωματούχοι μας όμως -ονόματα δεν λέμε- θέλησαν να αποφύγουν ιερές συμμαχίες και σύναψη σχέσεων...
«Προσωπικά τον συμπαθώ γιατί είναι από τους λίγους - τους ελαχίστους που τόλμησαν να αντισταθούν στην παγκόσμια αυτοκρατορική λαίλαπα - . Πόσο εύκολο θα ήταν - αν έδινε και αυτός και ο Μιλόσεβιτς - γη και ύδωρ ! Θα έπινε το ουίσκυ του στις Βρυξέλλες - σταυροπόδι - γυμνός και 10 υπάλληλοι στην αγκαλιά του. Οπως κάνουν όλοι οι προδότες.
Πώς να το κάνουμε ! - ορισμένοι διαθέτουνε τα ταλέντα της αξιοπρέπειας, της τιμής και της αυτοθυσίας - προπάντων είναι γενναίοι και τίμιοι. Φυσικά, τα αυτοκρατορικά μέσα - τους παρουσιάζουνε ως τέρατα - αυτό έκαναν πάντα - από την εποχή του Σπάρτακου.
Η στάσι σας [σ.σ. των κατηγόρων ηθικιστών] ακυρώνει κάθε αντίστασι - αυτό σας το γράφω. Όσο εγκληματίας είναι ο Κάραζιτς - άλλο τόσο εγκληματίας και χειρότερος ήταν ο Καραϊσκάκης.
Το ξαναγράφω - η θέσι σας ακυρώνει κάθε αντίστασι. Στον πόλεμο και οι αμυνόμενοι εγκληματούνε. Αναγνωρίζουμε την ανθρώπινη ατέλεια - την δική μας πρώτα και των άλλων. Οι αγώνες για τιμή και αξιοπρέπεια - οι μάχες υπέρ ελευθερίας - δεν αποκλείουν το έγκλημα και τον φόνο. Αν δεν το αναγνωρίζει κανείς αυτό - δεν αντιλαμβάνεται την ανθρώπινη φύσι - και πέρα από τον προτεσταντισμό ακόμα - συναινεί στην βαρβαρότητα και την σκλαβιά. Και ο Σπάρτακος εγκληματίας πολέμου ήταν.»
Το GreekAlert δεν ανήκει σε κανέναν. Είναι συλλογική δουλειά. Όπως αναφέρεται στην δεξιά πλευρά της ιστοσελίδος, "η ομάδα μεγαλώνει..ΕΛΑ ΚΑΙ ΕΣΥ nikhths, peira, stratis, gayrakos, grforfree, pluslies, giatietsigoystaro, oistros, enigsmith, oxistobiblio, kokkinoskoyfitsa, provo7, greg, krypteia, essetai, Δ-ομάδα antivirus...". Πιστεύ να μην κάνω λάθος.
Καλλίμαχε, θυμάσαι που είχε δημοσιεύσει η "Σημερινή" και η "Νοητική Αντίστασις", πριν δύο χρόνια νομίζω, για τις μίζες που είχαν πέσει για εξαγορά ψήφων υπέρ του Ανάν; Και δημοσίευε και ονόματα, όπως αυτό του πρώην προέδρου της Κυπριακής Δημοκρατίας, Βασιλείου, ο οποίος είχε κλείσει συμβόλαια πολλών εκατομμυρίων λιρών με τους Άγγλους για την συνεκμετάλλευση των υποθαλασσίων κοιτασμάτων φυσικού αερίου και ενδεχομένως πετρελαίου στην περιοχή του Ακρωτηρίου, όπου και η μία εκ των δύο αγγλικών βάσεων στο νησί; Είχε απειλήσει τότε με αγωγές ο Βασιλείου, αλλά δεν βαρύνεσαι, που έλεγε και η μεγάλη Βασιλειάδου, τίποτε δεν έκανε. Μεγάλο ρεζιλίκι!!
Γράφει ο γιατρός Σταύρος Τραγάρας Από την εφημερίδα της Λήμνου «ΛΗΜΝΙΑΚΗ ΦΩΝΗ» ΛΗΜΝΟΣ, 1 ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ 2008
«Μεταξύ των νικητών δεν υπάρχουν εγκληματίες πολέμου» (Ζάρκο Πετάν, Σλοβένος συγγραφέας)
Ακόμα δεν είχαν προλάβει καλά καλά να συλλάβουν τον Κάρατζιτς και βγήκαν επισήμως η κυρία Ντόρα απ' τη ΝΔ και ο κύριος Παπακωνσταντίνου απ' το Πασόκ να μας πληροφορήσουν περιχαρείς, ότι τώρα θα ανοίξει διάπλατα ο δρόμος της Σερβίας προς την Ενωμένη Ευρώπη. Με την ευκαιρία, άρχισαν και οι πληρωμένοι κονδυλοφόροι να μας ενημερώνουν πόσο κακός εγκληματίας είναι αυτός ο Κάρατζιτς, τόσο κακός, που οι Αμερικάνοι τον έχουν ονομάσει «μακελλάρη» των Βαλκανίων.
Επειδή πάνε να μας τρελάνουν, να σας θυμίσω τους ανηλεείς βομβαρδισμούς του Βελιγραδίου και άλλων πόλεων της Σερβίας, με τις διαβόητες βόμβες ουρανίου, νύχτα, για μήνες, που έκαναν Ευρωπαίοι και Αμερικανοί. Θυμάστε πώς εξαφανίζονταν ολόκληρα τετράγωνα και ολόκληρες συνοικίες από μία μόνο βόμβα; Θυμάστε τους βομβαρδισμούς νοσοκομείων, μαιευτηρίων, σχολείων, τραίνων; Θυμάστε τους βομβαρδισμούς αυτοκινητοπομπών αμάχων από τις «έξυπνες βόμβες», που ξαφνικά είχαν γίνει χαζές; Θυμάστε τους βομβαρδισμούς όλων των υποδομών της Σερβίας, εργοστασίων, ηλεκτροπαραγωγών σταθμών, δρόμων, γεφυρών, της μόνης αυτοκινητοβιομηχανίας που είχαν, του κτιρίου της τηλεόρασης, της Κινεζικής πρεσβείας; Θυμάστε τους χιλιάδες νεκρούς Σέρβους άμαχους, τα διαμελισμένα παιδιά, το θρήνο, τον οδυρμό; Θυμάστε τον κυνικό εκπρόσωπο του NATO, που ονόμαζε τη σφαγή των αμάχων «παράπλευρες απώλειες»; Θυμάστε μετά τους ουτσεκάδες στο Κόσοβο. τις σφαγές, τις καμένες εκκλησιές, τους ομαδικούς βιασμούς; Θα μου πείτε, οι Σέρβοι δεν έκαναν ωμότητες; Έκαναν. Ας μη γελιόμαστε, αυτός είναι ο πόλεμος. Θάνατος και δυστυχία, ανέκαθεν. Αλλά ποιος τον ξεκίνησε; Ποιος εξόπλισε και καθοδήγησε- πρώτα Κροάτες και Βόσνιους και μετά Αλβανούς του Κοσόβου; Ποιος απεργάστηκε τον διαμελισμό της Γιουγκοσλαβίας; Δεν ήταν η πολιτισμένη Ευρώπη, η Αγγλία, η Γερμανία, η Αμερική και τα τσιράκια τους;
Γιατί θέλουν σώνει και καλά Κάρατζιτς και Μλάντιτς; Γιατί αυτή η ντροπή του σύγχρονου κόσμου, το λεγόμενο «δικαστήριο της Χάγης», που καταδικάζει μόνο Σέρβους, με τους δικαστές μαριονέτες, τους ζητά σαν κολασμένο; Μα, γιατί είναι σύμβολα. Γιατί είναι ήρωες ενός έθνους. Πώς θα κάνουν δουλειές με τη νέα εξουσία της Σερβίας οι παγκόσμιοι ηγήτορες, όταν αυτοί που τους αντιστάθηκαν είναι τιμημένοι; Απαξιώνοντας τους ήρωες και μάλιστα φορτώνοντας τους τη ρετσινιά του εγκληματία πολέμου, τους εξουδετερώνουν μια και καλή. Όλοι καταλαβαίνουμε τον πολιτικό ρεαλισμό. Καμιά φορά αυτός που είναι στην εξουσία αναγκάζεται για διάφορα. Αυτή όμως η πρεμούρα της κυρίας Ντόρας και του κυρίου Παπακωνσταντίνου, τι νόημα είχε εκτός του vu δηλώσει στα αφεντικά, πόσο πειθήνιοι είναι; Στο Θεό που πιστεύετε, ποιος τίμιος νεοδημοκράτης μπορεί να συνταυτιστεί με τη στάση αυτή; Και ποιος από όσους ψηφίζουν ή ψήφιζαν Πασόκ μπορεί να ανεχθεί αυτόν τον εκπρόσωπο;
Τον Κάρατζιτς τον γνώρισα πριν καμιά 15αριά χρόνια, όταν ήμουν ένας από τους θεράποντες γιατρούς του Μπόμπαν Γιάνκοβιτς, του μπασκετμπωλίστα του Πανιωνίου, που είχε μείνει τετραπληγικός από μια κουτουλιά που είχε δώσει στο σίδερο της μπασκέτας. Νοσηλευόταν στη Μονάδα Εντατικής Θεραπείας του ΚΑΤ, όπου εργαζόμουν ως εντατικολόγος. Εκεί γνώρισα πολλούς, όπως μέλη της οικογένειας Βεντούρη, που είχε τον Πανιώνιο, την οικογένεια του Γιάνκοβιτς, τον τωρινό σύζυγο της Ντόρας, που τότε ήταν γαμπρός του Βεντούρη και αντιπρόεδρος του Πανιωνίου και πάρα πολλούς επώνυμους που επισκέπτονταν τον Γιάνκοβιτς. Λόγοι ιατρικής δεοντολογίας αλλά και αυτοπροστασίας,δεν μου επιτρέπουν να πω λεπτομέρειες για το ποιόν και τις συμπεριφορές μερικών, γιατί τότε θα γελούσε ο κάθε πικραμένος, αλλά αυτό είναι ένα άλλο θέμα. Τότε είχε επισκεφθεί το Γιάνκοβιτς και ο Κάρατζιτς. Ήταν η εποχή που τον Κάρατζιτς τον υποδέχονταν στην Ελλάδα ο πατέρας της Ντόρας ως πρωθυπουργός και ο Ανδρέας ως αρχηγός της αντιπολίτευσης, με τιμές αρχηγού κράτους και ήρωα πολέμου. Ε, λοιπόν, στο μακρό διάστημα που νοσηλεύαμε το Γιάνκοβιτς, μόνο ένα άνθρωπο είδα να κλαίει γι' αυτόν. Το Ράντοβαν Κάρατζιτς, ο οποίος μπήκε μέσα αγέρωχος και βγήκε με αναφιλητά και συντετριμμένος. Ο ίδιος ο Γιάνκοβιτς έβγαινε τα επόμενα χρόνια στην τηλεόραση κλαίγοντας και έλεγε για τα χρήματα από δωρεές που προορίζονταν γι' αυτόν και του τα έφαγαν. Και βέβαια δεν ήταν ο Κάρατζιτς αυτός που του τα έφαγε. Και ο νοών, νοείτω. Δεν θέλω να πολιτικολογώ. Οι πολίτες δεν τρώνε κουτόχορτο. Τώρα πια ο καθένας επιβάλλει το ψεύδος του με τον ιδρώτα του προσώπου του. Ομως έχει και η πρόκληση τα όριά της. Ο Κάρατζιτς δεν είναι εγκληματίας πολέμου. Το μόνο έγκλημά του είναι ότι έχασε τον πόλεμο. Είναι ένας γενναίος άνδρας, ένας καλλιεργημένος, φιλοσοφημένος, ευαίσθητος και βαθιά συναισθηματικός άνθρωπος. Είναι ήρωας ενός έθνους περήφανου και ανυπόταχτου, φιλικού προς το δικό μας έθνος. Το ένστικτο των απλών πολιτών Σέρβων και Ελλήνων, δεν λαθεύει. Αυτοί που λειτουργούν ως υποπράκτορες πέμπτης κατηγορίας της προπαγάνδας της CIA, ας μη μας προκαλούν.
20 σχόλια:
Ο Ιούδας, αγαπητέ φίλε, είχε και μία άλφα αξιοπρέπεια και «απελθών απήγξατο». Ο Τάντις περίμενε απλώς να τον σκοτώσουν σαν σκυλί. Εισέπραξε ό,τι έδωσε και καλώς.
Τόσον ο Κάρατζιτς, όσο και ο στρατηγός Μπλάντις είναι πατριώτες και στις συνειδήσεις μας σαν τέτοιοι παραμένουν. Παραδείγματα προς μίμηση και όχι προς αποφυγή, όπως ο σημιτίσκος, τα κωστάκια και τα γιωργάκια (δεν έκανα λάθος στο αρχικό γράμμα. Γράφω τα ονόματα με μικρό, διότι το κεφαλαίο τους πέφτει πολύ).
Οι δύο αυτοί Σέρβοι ήρωες, έγιναν αφορμή να ξεμασκαρευτεί και η όλη φαρσοκομωδία που ονομάζεται ICTY, αλλά και διεθνής δικαιοσύνη (sic) γενικότερα. Τους κυνήγησε λυσσασμένα εκείνη η ανέραστη εισαγγελέας, η Carla del Ponte, δεν κατάφερε να τους πιάσει κι έφυγε τα περασμένα Χριστούγεννα με το παράπονο αυτό από το ICTY. Τα ονόματα Κάρατζιτς και Μλάντιτς τις έμειναν κάτι σαν ανολοκλήρωτος έρωτας, σαράκι.
Δεν είχα δει την είδηση όταν έστειλα το προηγούμενο σχολιό μου και μάλιστα παραξενεύτηκα για την ολιγόλογη αναφορά σου στον Κάρατζιτς. Μα Τάντιτς δεν έλεγαν τον δολοφονηθέντα πρωθυπουργό που είχε παραδώσει τον Μιλόσεβιτς;
Θα δικαστεί ο Κάρατζιτς σαν εγκληματίας πολέμου, επειδή υπερασπίστηκε το έθνος του; Ελπίζω να μην του επιβάλουν ως ποινή να ... παντρευτεί την Del Ponte. Δεν μπορεί ούτε αυτοί εκεί στο ICTY να είναι τόσο σκληροί.
« Στα χέρια των Αρχών ένας από τους πλέον καταζητούμενους για εγκλήματα πολέμου. Διεθνής ικανοποίηση. Χαιρετίζει τη σύλληψη η Ντ. Μπακογιάννη»
Έθνος
Αλίμονο, να μην εκφράσει ικανοποίηση το παιδί του αρχιτσάτσου των Αμερικάνων!!!
Αλίμονο στους ηττημένους φίλε μου...
Τὸ μέγεθος τῆς προκλήσεως: Μόλις πρὸ ἡμερῶν ἀθωώθηκε ἀπὸ τό... καγκουροδικεῖο τῆς Χάγης ὁ Βόσνιος σφαγέας τῶν Σέρβων τῆς Σρεμπρένιτσας, ὁ Νάσερ Ὄριτς. (Ναί, οἱ ἰσλαμιστὲς ἤρξαντο χειρῶν ἀδίκων· ἐπὶ δύο χρόνια χρησιμοποιοῦσαν, μὲ τὴν ἀνοχὴ καὶ τὴν κάλυψι τοῦ ΝΑΤΟ καὶ τοῦ ΟΗΕ, τὴν Σρεμπρένιτσα γιὰ νὰ τρομοκρατοῦν τὴν Σερβικὴ ἐπαρχία καὶ νὰ βρίσκουν στὴν πόλι ἀσφαλὲς καταφύγιο. Καὶ αὐτὰ δὲν τὰ λέω ἐγώ, ἀλλὰ ὁ ἴδιος ὁ πρῶτος διοικητὴς τῆς εἰρηνευτικῆς δυνάμεως τοῦ ΟΗΕ στὸ Σαράγεβο, Καναδὸς Λούις Μακένζυ, ὅπως μπορεῖτε νὰ δεῖτε ἐδῶ: «Ἡ ἀληθινὴ ἱστορία τῆς Σρεμπρένιτσα». Οἱ Σέρβοι ἐδημοσίευσαν κατάλογο μὲ 3.287 ὀνόματα Σέρβων θυμάτων τῶν ἰσλαμιστῶν στὴν περιοχή, ὅπως σημείωσα μὲ σχόλιό μου στὴν ἴδια ἱστοσελίδα. (Μετά, φυσικά, ἀπηύδησαν οἱ Σέρβοι καὶ ἀνταπέδωσαν, ὅταν κατέλαβαν τὴν πόλι.)
Ὁ Ράντοβαν Κάρατζιτς, ἡγέτης, γιατρὸς καὶ ποιητής, μιᾶς μικρῆς γωνιᾶς τῶν Βαλκανίων, ἡ ὁποία, σὰν τὸ Γαλατικὸ χωριὸ (ἀλλὰ χωρὶς μαγικὸ φίλτρο) ἀντετάχθη στὴν βία τῆς πλανηταρχικῆς Νέας Τάξης, ἐγκαταλελειμένος (ἀναγκαστικῶς ἢ ὄχι) τὸν περισσότερο καιρὸ καὶ ἀπὸ τὴν ἴδια τὴν μητρόπολη... Τὸ ἀσκητικό του ὕφος, οἱ βαθιὲς χαρακιὲς τοῦ ταλαιπωρημένου, πονεμένου, ἀλλὰ πάντοτε περήφανου προσώπου του, ἡ ἀκεραιότης (ἀντίθετα μὲ τὶς πολλὲς ἀμφιλεγόμενες καὶ σκοτεινὲς πτυχὲς τοῦ βίου καὶ τῆς πολιτείας τοῦ Μιλόσεβιτς - καὶ γιὰ τὸν ὁποῖον, ὅμως, τὰ στερνὰ τιμοῦν τὰ πρῶτα) καὶ τὸ ἀσυμβίβαστο τοῦ χαρακτῆρος του, ἀκόμη καὶ τὸ ὅτι δεκατρία χρόνια τώρα μᾶς ἔδινε τὴν χαρὰ νὰ κάνει τοὺς ἐξουσιαστὲς τῆς πλανηταρχίας νὰ σκυλιάζουν (καὶ δὲν τὸν νίκησαν παρὰ μὲ προδοσία, μὲ πρώτους προδόταρχους τοὺς σοσιαλιστές, πρώην κομμουνιστές, πατροκτόνους τοῦ κόμματος τοῦ Μιλόσεβιτς), μᾶς ἔκανε νὰ τὸν συμπάθουμε καὶ νὰ συμπάσχουμε μαζί του, ὅπως συμπάσχαμε μὲ τὸν Σερβκὸ λαὸ ὅταν τὰ ΝΑΤΟικὰ βομβαρδιστικὰ σκοτείνιαζαν τοὺς οὐρανούς. Αὐτὸς ἦταν γιὰ μένα ὁ Ράντοβαν Κάρατζιτς ὅταν τὸ 1995 ἐφώναζα κι ἐγὼ γιὰ τὴν ἀδικία στὸ Διαδίκτυο (τιμὴ ἀξίζει ὅμως σὲ αὐτοὺς ποὺ πολέμησαν), αὐτὸς εἶναι καὶ τώρα. Καλὴ δύναμι ἀρχηγὲ Ράντοβαν Κάρατζιτς, καλὴ δύναμι στρατηγὲ Ράτκο Μλάντιτς! (Κατὰ τ᾿ ἄλλα, ἡ διαχωριστικὴ γραμμὴ τοῦ ἥρωος ἀπὸ τὸν ἐγκληματία μέσα σὲ αὐτὸν τὸν ὄλεθρο, εἶναι δυσδιάκριτη· καὶ οἱ τελευταῖοι ποὺ μποροῦν νὰ μᾶς τὴν ὑποδείξουν εἶναι οἱ σημερινοὶ ἐξουσιαστὲς τοῦ πλανήτου.)
Υ.Γ. Αὐτὴ ἡ ξυνισμένη στρίγγλα, ἡ Ντέλ Πόντε, ἀγαπητὲ Κρήτα, ἔχει θέσει ἀπὸ χρόνια σοβαρὴ ὑποψηφιότητα γιὰ τὸν τίτλο τοῦ ἀντιπαθέστερου ἀνθρωπίνου (;) ὄντος στὸν πλανήτη. Ἔχει φάει τὴν ἀλήστου μνήμης Ωλμπράιτ πρὸ πολλοῦ...
Ἐξαιρετικὰ καὶ τὰ σχόλια τοῦ Δεξιοῦ Ἐξτρὲμ καὶ τοῦ Vetdino.
Δεν μπορώ παρά να συγχαρώ τον φίλο Καλλίμαχο, αλλά και τους Vetdino, Δεξί Εξτρέμ και Toυρκοφάγο για τις λίαν ενδιαφέρουσες αναρτήσεις των, με πληροφορίες και αναλύσεις του θέματος. Όπως ήδη έγραψα στο ιστολόγιο του Τουρκοφάγου, όλα τα δικαστήρια για εγκλήματα πολέμου, ή εγκλήματα κατά της ανθρωπότητος, λειτουργούν κάτω από το “Σύνδρομο της Νυρεμβέργης”, όπου "στήθηκε" (στην κυριολεξία, "στημένο" ήταν) το πρώτο απ' αυτά (1945) στην ιστορία της ανθρωπότητος. Στήνονται από τον νικητή για να δικαστεί ο ηττημένος!! Η παρωδία της δικαιοσύνης και ο απόλυτος ευτελισμός της σε όλο του το μεγαλείο.
Οφείλω μία διόρθωση για την «πατάτα» που έκανα στην πρώτη μου ανάρτηση. Μπέρδεψα τον Μπόρις Τάντιτς με τον έτερο αργυρώνητο, τον Zoran Djindjic, οποίος πούλησε τον Σλόμπο και αμείφθηκε όπως του έπρεπε. Ελπίζω να βρεθεί και κανένα «φιλότιμο» χέρι για τον Τάντιτς.
Ο Μιλόσεβιτς μπορεί να ήταν αμφιλεγόμενη προσωπικότητα, αλλά κανείς δεν μπορεί να του στερήσει τον τίτλο του πατριώτη και του μαχητή. Μήπως μπορεί κανείς να μην θαυμάζει το επίσης δολοφονηθέντα «Καπετάν Αρκάν»; Μαφιόζος μεν, παλληκάρι και αναμφισβήτητος πατριώτης δε.
Νόμιζα ότι ο πιο ξευτυλισμένος λαός της οικουμένης είναι οι ελληνέζοι, αλλά οι Σέρβοι φαίνεται μας τρώνε. Πώς είναι δυνατόν ένα έθνος να αποδέχεται την είσοδό του στο κλαμπ των ίδιων του των βιαστών (Ε.Ε.-ΝΑΤΟ) με μορφή αργυρίων προδοσίας; Η προδοσία θα στιγματίζει και θα πληγώνει την συλλογική συνείδηση των Σέρβων για πάντα.
Αλλά πάλι, είμαι ίσως άδικος με τους Σέρβους.
Αυτοί βομβαρδίστηκαν, εξορίστηκαν, κυνηγήθηκαν, εκβιάστηκαν, πριν υποταγούν. Εμείς θα είχαμε παραδώσει και τα σώβρακα χωρίς καν μάχη.
Φίλε Σκοταδιστά,
Γράφεις «Εμείς θα είχαμε παραδώσει και τα σώβρακα χωρίς καν μάχη».
Θα είχαμε; Μήπως το σκότος σε εμποδίζει να δεις ότι είμαστε ολόγυμνοι, διότι ΤΑ ΕΧΟΥΜΕ ΗΔΗ παραδώσει προ πολλού;
Πεῖτε τα... Καὶ ἐπὶ τῇ εὐκαιρίᾳ ἀκόμη δύο δημοσιεύσεις:
«Τὸ ταξίδι τοῦ ἐθελοντῆ» (Strategy Geopolitics). Παρουσίασις τοῦ βιβλίου τοῦ ἐθελοντοῦ στὸν πόλεμο τῆς Βοσνίας Κυριάκου Καθάριου (ἐκδόσεις «Πελασγός», 2007), μὲ τὶς ἀναμνήσεις τῶν γενναίων Ἑλλήνων ἐθελοντῶν ἀπὸ τὸν πόλεμο τῆς Βοσνίας. (Συνεντεύξεις τοῦ συγγραφέως: [συνέντευξις 1α] [συνέντευξις 1β] [συνέντευξις 2])
Ἡ ἀγορὰ αὐτοῦ τοῦ βιβλίου ἀπὸ τὶς ἐκδόσεις «Πελασγός» (προσφάτως πυρποληθεῖσες ἀπὸ τοὺς παρακρατικοὺς κουκουλοφόρους νεοταξίτες) τοῦ ἀγωνιστοῦ Ἰ. Γιαννάκενα, μπορεῖ νὰ εἶναι, θεωρῶ, μιὰ δική μας, μικρὴ ἠθικὴ ἀπάντησις!
«Ἄλλος ἕνας σφαγέας (Νάσερ Ὄριτς) δικαιώθηκε ἀπὸ τὴν διεθνὴ «Δικαιοσύνη»... Δὲν ἦταν Σέρβος φυσικά!» (Ἀντιαιρετικὸν Ἐγκόλπιον)
«Εγώ διαβάζω την καταστροφή, αντί για σας,
τη νύχτα περιμένω, για λογαριασμό σας
και προαισθάνομαι την καταιγίδα
θρόνους από την κορυφή»
(από τον «Ανήσυχο άνθρωπο» του Ράντοβαν Κάρατζιτς)
Παρακολουθούσα χθες στην τηλεόραση την πρώτη μέρα της «δίκης» του (απαγγελία «κατηγορητηρίου» - sic!). Η ίδια αγέρωχη και αξιοπρεπής στάση, που είχε δείξει και ο Μιλόσεβιτς. Ο ήρωας που βλέπει να «δικάζεται» από ανθρωπάκια, από ανδρείκελα της Νέας Τάξης, ανάξια ακόμη και τα παπούτσια του να δέσουν. Βρε παιδιά, μπορεί ο άνθρωπος αυτός που έγραφε ποιήματα, που επεδείκνυε τόση ευαισθησία για κάθε τι όμορφο, να υπήρξε σφαγέας; Βέβαια, και ο Μάο έγραφε ποιήματα και ήταν σφαγέας, αλλά ποιος μπορεί να καταλάβει την κινέζικη νοοτροπία; Ίσως εκεί μπορεί αυτά να συνδυάζονται, εδώ όμως «είναι Βαλκάνια, δεν είναι παίξε γέλασε»!
"Kάρατζιτς: εμείς πολεμάμε έχοντας στο πλευρό μας μόνο τον Θεό και τους Έλληνες."
Υπολόγιζαν σε μας οι Σέρβοι, κάτι που φάνηκε ιδιαίτερα στις αρχές της δεκαετίας του '90. Κάποιοι ηγεμόνες και αξιωματούχοι μας όμως -ονόματα δεν λέμε- θέλησαν να αποφύγουν ιερές συμμαχίες και σύναψη σχέσεων...
Ποιός ξέρει άραγε γιατί...
(αντί ανεκδότου)
Ρίτσαρντ Χόλμπρουκ (θέλοντας να διαψεύσει τις κατηγορίες του Κάρατζιτς ότι συνεργάστηκαν, με σκοπό να μη συλληφθεί):
«Ποιόν θα πιστέψετε; Έναν εγκληματία πολέμου ή την αμερικανική κυβέρνηση;»
Μεταφέρω καὶ ἕνα σχόλιο φίλου:
«Προσωπικά τον συμπαθώ γιατί είναι από τους λίγους - τους ελαχίστους που τόλμησαν να αντισταθούν στην παγκόσμια αυτοκρατορική λαίλαπα - . Πόσο εύκολο θα ήταν - αν έδινε και αυτός και ο Μιλόσεβιτς - γη και ύδωρ ! Θα έπινε το ουίσκυ του στις Βρυξέλλες - σταυροπόδι - γυμνός και 10 υπάλληλοι στην αγκαλιά του. Οπως κάνουν όλοι οι προδότες.
Πώς να το κάνουμε ! - ορισμένοι διαθέτουνε τα ταλέντα της αξιοπρέπειας, της τιμής και της αυτοθυσίας - προπάντων είναι γενναίοι και τίμιοι. Φυσικά, τα αυτοκρατορικά μέσα - τους παρουσιάζουνε ως τέρατα - αυτό έκαναν πάντα - από την εποχή του Σπάρτακου.
Η στάσι σας [σ.σ. των κατηγόρων ηθικιστών] ακυρώνει κάθε αντίστασι - αυτό σας το γράφω. Όσο εγκληματίας είναι ο Κάραζιτς - άλλο τόσο εγκληματίας και χειρότερος ήταν ο Καραϊσκάκης.
Το ξαναγράφω - η θέσι σας ακυρώνει κάθε αντίστασι. Στον πόλεμο και οι αμυνόμενοι εγκληματούνε. Αναγνωρίζουμε την ανθρώπινη ατέλεια - την δική μας πρώτα και των άλλων. Οι αγώνες για τιμή και αξιοπρέπεια - οι μάχες υπέρ ελευθερίας -
δεν αποκλείουν το έγκλημα και τον φόνο. Αν δεν το αναγνωρίζει κανείς αυτό - δεν αντιλαμβάνεται την ανθρώπινη φύσι -
και πέρα από τον προτεσταντισμό ακόμα - συναινεί στην βαρβαρότητα και την σκλαβιά. Και ο Σπάρτακος εγκληματίας πολέμου ήταν.»
Γιὰ τὸν ἀνώνυμο φίλο ποὺ μοῦ ἔστειλε τὸ ἄρθρο τοῦ γνωστοῦ κλόουν (δὲν τὸν θυμᾶστε καὶ ἀπὸ τοὺς ἀφρούς ποὺ ἔβγαζε ὑπερασπίζοντας τὸ βιβλίο τῆς Ρεπούση; ) τοῦ «ἐκσυγχρονισμοῦ» Βασίλη Κρεμμυδᾶ (στέλνε τὸν σύνδεσμο, ἂν θέλεις, ἄλλη φορά, σὲ παρακαλῶ· ὄχι ὅλο τὸ κατεβατό του). Μὲ καλύπτουν τὰ σχόλια τοῦ Greek Alert καὶ τῶν ἀναγνωστῶν. Εἶναι ἀποκαλυπτικὸ τῆς νοοτροπίας αὐτῶν τῶν ψευτοδημοκρατῶν τῆς «ἐκσυγχρονιστικῆς», νεοταξικῆς, ἐθνομηδενιστικῆς χούντας. Ἔχουν ἐπιβάλει τὴν χούντα τους στὴν πολιτικὴ καὶ οἰκονομικὴ ἐξουσία, στὰ πανεπιστήμια, στὸν τύπο, στὸν πολιτισμὸ καὶ στὶς ΜΚΟ (μὲ ἔξωθεν καὶ ἔσωθεν ἐπιδοτήσεις - διαβᾶστε σήμερα π.χ. τὶς ἀποκαλύψεις τοῦ Μιχάλη Ἰγνατίου γιὰ τὴν χρηματοδότησι τῶν ὑποστηρικτῶν τοῦ Σχεδίου Ἀννάν...), ὅπου δὲν πιάνουν αὐτὰ τὰ μέσα στέλνουν τοὺς παραρατικοὺς ἀναρχοαλῆτες ἀμερικανοτσολιάδες νὰ καῖνε βιβλιοπωλεῖα..., ὁπότε, τί ἄλλο μένει; Τοὺς ἐνοχλοῦν οἱ ἀνεξάρτητες φωνὲς τοῦ Διαδικτύου! Ὑποσχόμεθα νὰ τοὺς ἐνοχλοῦμε ἀκόμα περισσότερο!
Μπορείς μήπως να μου πεις ποιός είναι ο ιδιοκτήτης της σελίδας "greek alert";
Ανώνυμε,
Το GreekAlert δεν ανήκει σε κανέναν. Είναι συλλογική δουλειά. Όπως αναφέρεται στην δεξιά πλευρά της ιστοσελίδος, "η ομάδα μεγαλώνει..ΕΛΑ ΚΑΙ ΕΣΥ nikhths, peira, stratis, gayrakos, grforfree, pluslies, giatietsigoystaro, oistros, enigsmith, oxistobiblio, kokkinoskoyfitsa, provo7, greg, krypteia, essetai, Δ-ομάδα antivirus...". Πιστεύ να μην κάνω λάθος.
Καλλίμαχε, θυμάσαι που είχε δημοσιεύσει η "Σημερινή" και η "Νοητική Αντίστασις", πριν δύο χρόνια νομίζω, για τις μίζες που είχαν πέσει για εξαγορά ψήφων υπέρ του Ανάν; Και δημοσίευε και ονόματα, όπως αυτό του πρώην προέδρου της Κυπριακής Δημοκρατίας, Βασιλείου, ο οποίος είχε κλείσει συμβόλαια πολλών εκατομμυρίων λιρών με τους Άγγλους για την συνεκμετάλλευση των υποθαλασσίων κοιτασμάτων φυσικού αερίου και ενδεχομένως πετρελαίου στην περιοχή του Ακρωτηρίου, όπου και η μία εκ των δύο αγγλικών βάσεων στο νησί; Είχε απειλήσει τότε με αγωγές ο Βασιλείου, αλλά δεν βαρύνεσαι, που έλεγε και η μεγάλη Βασιλειάδου, τίποτε δεν έκανε. Μεγάλο ρεζιλίκι!!
Νόμισαν ότι είναι σαν τα μούτρα τους!
Ο Κάρατζιτς και τα φρόκαλα
Γράφει ο γιατρός Σταύρος Τραγάρας
Από την εφημερίδα της Λήμνου «ΛΗΜΝΙΑΚΗ ΦΩΝΗ»
ΛΗΜΝΟΣ, 1 ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ 2008
«Μεταξύ των νικητών δεν υπάρχουν εγκληματίες πολέμου» (Ζάρκο Πετάν, Σλοβένος συγγραφέας)
Ακόμα δεν είχαν προλάβει καλά καλά να συλλάβουν τον Κάρατζιτς και βγήκαν επισήμως η κυρία Ντόρα απ' τη ΝΔ και ο κύριος Παπακωνσταντίνου απ' το Πασόκ να μας πληροφορήσουν περιχαρείς, ότι τώρα θα ανοίξει διάπλατα ο δρόμος της Σερβίας προς την Ενωμένη Ευρώπη. Με την ευκαιρία, άρχισαν και οι πληρωμένοι κονδυλοφόροι να μας ενημερώνουν πόσο κακός εγκληματίας είναι αυτός ο Κάρατζιτς, τόσο κακός, που οι Αμερικάνοι τον έχουν ονομάσει «μακελλάρη» των Βαλκανίων.
Επειδή πάνε να μας τρελάνουν, να σας θυμίσω τους ανηλεείς βομβαρδισμούς του Βελιγραδίου και άλλων πόλεων της Σερβίας, με τις διαβόητες βόμβες ουρανίου, νύχτα, για μήνες, που έκαναν Ευρωπαίοι και Αμερικανοί. Θυμάστε πώς εξαφανίζονταν ολόκληρα τετράγωνα και ολόκληρες συνοικίες από μία μόνο βόμβα; Θυμάστε τους βομβαρδισμούς νοσοκομείων, μαιευτηρίων, σχολείων, τραίνων; Θυμάστε τους βομβαρδισμούς αυτοκινητοπομπών αμάχων από τις «έξυπνες βόμβες», που ξαφνικά είχαν γίνει χαζές; Θυμάστε τους βομβαρδισμούς όλων των υποδομών της Σερβίας, εργοστασίων, ηλεκτροπαραγωγών σταθμών, δρόμων, γεφυρών, της μόνης αυτοκινητοβιομηχανίας που είχαν, του κτιρίου της τηλεόρασης, της Κινεζικής πρεσβείας; Θυμάστε τους χιλιάδες νεκρούς Σέρβους άμαχους, τα διαμελισμένα παιδιά, το θρήνο, τον οδυρμό; Θυμάστε τον κυνικό εκπρόσωπο του NATO, που ονόμαζε τη σφαγή των αμάχων «παράπλευρες απώλειες»; Θυμάστε μετά τους ουτσεκάδες στο Κόσοβο. τις σφαγές, τις καμένες εκκλησιές, τους ομαδικούς βιασμούς; Θα μου πείτε, οι Σέρβοι δεν έκαναν ωμότητες; Έκαναν. Ας μη γελιόμαστε, αυτός είναι ο πόλεμος. Θάνατος και δυστυχία, ανέκαθεν. Αλλά ποιος τον ξεκίνησε; Ποιος εξόπλισε και καθοδήγησε- πρώτα Κροάτες και Βόσνιους και μετά Αλβανούς του Κοσόβου; Ποιος απεργάστηκε τον διαμελισμό της Γιουγκοσλαβίας; Δεν ήταν η πολιτισμένη Ευρώπη, η Αγγλία, η Γερμανία, η Αμερική και τα τσιράκια τους;
Γιατί θέλουν σώνει και καλά Κάρατζιτς και Μλάντιτς; Γιατί αυτή η ντροπή του σύγχρονου κόσμου, το λεγόμενο «δικαστήριο της Χάγης», που καταδικάζει μόνο Σέρβους, με τους δικαστές μαριονέτες, τους ζητά σαν κολασμένο; Μα, γιατί είναι σύμβολα. Γιατί είναι ήρωες ενός έθνους. Πώς θα κάνουν δουλειές με τη νέα εξουσία της Σερβίας οι παγκόσμιοι ηγήτορες, όταν αυτοί που τους αντιστάθηκαν είναι τιμημένοι; Απαξιώνοντας τους ήρωες και μάλιστα φορτώνοντας τους τη ρετσινιά του εγκληματία πολέμου, τους εξουδετερώνουν μια και καλή. Όλοι καταλαβαίνουμε τον πολιτικό ρεαλισμό. Καμιά φορά αυτός που είναι στην εξουσία αναγκάζεται για διάφορα. Αυτή όμως η πρεμούρα της κυρίας Ντόρας και του κυρίου Παπακωνσταντίνου, τι νόημα είχε εκτός του vu δηλώσει στα αφεντικά, πόσο πειθήνιοι είναι; Στο Θεό που πιστεύετε, ποιος τίμιος νεοδημοκράτης μπορεί να συνταυτιστεί με τη στάση αυτή; Και ποιος από όσους ψηφίζουν ή ψήφιζαν Πασόκ μπορεί να ανεχθεί αυτόν τον εκπρόσωπο;
Τον Κάρατζιτς τον γνώρισα πριν καμιά 15αριά χρόνια, όταν ήμουν ένας από τους θεράποντες γιατρούς του Μπόμπαν Γιάνκοβιτς, του μπασκετμπωλίστα του Πανιωνίου, που είχε μείνει τετραπληγικός από μια κουτουλιά που είχε δώσει στο σίδερο της μπασκέτας. Νοσηλευόταν στη Μονάδα Εντατικής Θεραπείας του ΚΑΤ, όπου εργαζόμουν ως εντατικολόγος. Εκεί γνώρισα πολλούς, όπως μέλη της οικογένειας Βεντούρη, που είχε τον Πανιώνιο, την οικογένεια του Γιάνκοβιτς, τον τωρινό σύζυγο της Ντόρας, που τότε ήταν γαμπρός του Βεντούρη και αντιπρόεδρος του Πανιωνίου και πάρα πολλούς επώνυμους που επισκέπτονταν τον Γιάνκοβιτς. Λόγοι ιατρικής δεοντολογίας αλλά και αυτοπροστασίας,δεν μου επιτρέπουν να πω λεπτομέρειες για το ποιόν και τις συμπεριφορές μερικών, γιατί τότε θα γελούσε ο κάθε πικραμένος, αλλά αυτό είναι ένα άλλο θέμα. Τότε είχε επισκεφθεί το Γιάνκοβιτς και ο Κάρατζιτς. Ήταν η εποχή που τον Κάρατζιτς τον υποδέχονταν στην Ελλάδα ο πατέρας της Ντόρας ως πρωθυπουργός και ο Ανδρέας ως αρχηγός της αντιπολίτευσης, με τιμές αρχηγού κράτους και ήρωα πολέμου. Ε, λοιπόν, στο μακρό διάστημα που νοσηλεύαμε το Γιάνκοβιτς, μόνο ένα άνθρωπο είδα να κλαίει γι' αυτόν. Το Ράντοβαν Κάρατζιτς, ο οποίος μπήκε μέσα αγέρωχος και βγήκε με αναφιλητά και συντετριμμένος. Ο ίδιος ο Γιάνκοβιτς έβγαινε τα επόμενα χρόνια στην τηλεόραση κλαίγοντας και έλεγε για τα χρήματα από δωρεές που προορίζονταν γι' αυτόν και του τα έφαγαν. Και βέβαια δεν ήταν ο Κάρατζιτς αυτός που του τα έφαγε. Και ο νοών, νοείτω. Δεν θέλω να πολιτικολογώ. Οι πολίτες δεν τρώνε κουτόχορτο. Τώρα πια ο καθένας επιβάλλει το ψεύδος του με τον ιδρώτα του προσώπου του. Ομως έχει και η πρόκληση τα όριά της. Ο Κάρατζιτς δεν είναι εγκληματίας πολέμου. Το μόνο έγκλημά του είναι ότι έχασε τον πόλεμο. Είναι ένας γενναίος άνδρας, ένας καλλιεργημένος, φιλοσοφημένος, ευαίσθητος και βαθιά συναισθηματικός άνθρωπος. Είναι ήρωας ενός έθνους περήφανου και ανυπόταχτου, φιλικού προς το δικό μας έθνος. Το ένστικτο των απλών πολιτών Σέρβων και Ελλήνων, δεν λαθεύει. Αυτοί που λειτουργούν ως υποπράκτορες πέμπτης κατηγορίας της προπαγάνδας της CIA, ας μη μας προκαλούν.
Δημοσίευση σχολίου