Τὸ σημαντικὸν δὲν εἶναι τὸ Νέον Μουσεῖον Ἀκροπόλεως αὐτὸ καθ᾿ ἑαυτό. Τὸ πραγματικὰ σημαντικὸν ἦταν, εἶναι καὶ θὰ εἶναι ἐκεῖ ψηλά, στὰ ἄκρα τῆς σκληρῆς πέτρας τῆς ἀττικῆς γῆς καὶ στοὺς αἰθέρες τοῦ Πνεύματος:
Γῆς παῖς εἰμι καὶ Οὐρανοῦ ἀστερόεντος͵ αὐτὰρ ἐμοὶ γένος οὐράνιον.(Ὀρφεύς, ἀποσπ. 17, 11-12)
Ὡστόσο, σήμερα δὲν χωροῦν μεμψιμοιρίες. Ἐνστάσεις εἶχα καὶ ἔχω. Ἀλλά, σήμερα, ἂς ἑορτάσουμε σὺν θεοῖς τὰ ἐγκαίνια. Τὸ σημαντικόν, ὅσον ἀφορᾷ στὸ Μουσεῖον, εἶναι τὸ ἂν σημαίνει ὅτι ἐμεῖς σήμερα εἴμαστε ἰκανοὶ νὰ νιώσουμε κάτι καὶ νὰ κάνουμε κάτι γιὰ τὴν κληρονομιὰ τῶν προγόνων μας. Εἶδα πολὺ κόσμο ἐχθὲς τὸ βράδυ, παιδιὰ καὶ μεγάλους, μὲ χαρούμενο βλέμμα καὶ περηφάνεια στὸ πρόσωπό τους νὰ θαυμάζουν τὸ νέο ἔργο. Πολλοὶ μοῦ φάνηκαν ξαφνιασμένοι· ἴσως ἐπειδὴ στὴν δίνη τῆς ἐποχῆς μας εἴχαμε ξεχάσει ἐκεῖνα τὰ ἄλλα, τὰ μεγάλα. Ἴσως ἡ ἄψογη έργασία τῶν ἀνθρώπων τοῦ Μουσείου γιὰ τὰ σημερινὰ ἐγκαίνια καὶ προπαντὸς γιὰ τὰ ἴδια τὰ ἱερὰ μας κειμήλια, ἀλλὰ κι αὐτὰ τὰ φῶτα καὶ τὰ κινούμενα σχέδια ἀκόμα- άκόμα, τὸ παιγνιῶδες κλείσιμο τοῦ ματιοῦ τῆς ἀρχαίας κόρης καθὼς προβάλλεται στοὺς τοίχους τῆς νεώτερης οἰκοδομῆς, μᾶς παρακινήσει νὰ κοιτάξουμε ἐκεῖ ψηλά, ἀλλὰ καὶ μέσα μας, αὐτὰ ποὺ εἴχαμε ξεχάσει.Καλὴ ἐπιτυχία!
* * *
Παλαιότερες δημοσιεύσεις μου γιὰ τὴν ἀρχαία μας κληρονομιά:
+ No marbles, no flame? (27-9-2009)
+ Ξενάγηση στὸ Νέο Μουσεῖο Ἀκροπόλεως (βίντεο) - Ἀναθερμαίνεται τὸ αἴτημα τοῦ ἐπαναπατρισμοῦ τῶν κλοπιμαίων τοῦ Ἔλγιν (24-5-2008)
+ Τὸ Νέον Μουσεῖον Ἀκροπόλεως καὶ ἡ ἄλλη ἄποψις γιὰ τὰ κτήρια τῆς Διονυσίου Ἀρεοπαγίτου (23-12-2007)
+ Oἱ κόρες τῶν Ἀθηνῶν ταξιδεύουν (13-10-2007)
+ Αὐτοστεφανούμενος (14-7-2007)
+ Ἡ ἀποκατάστασις τοῦ Παρθενῶνος καὶ ἡ ξανθιὰ ἀρχ**ολόγος (19-5-2007)
