Βλέποντας στὸ olympia.gr τὸ βίντεο μὲ τὸν καθηγητὴ τοῦ πανεπιστημίου Κρήτης Νότη Μαριᾶ νὰ ἰσχυρίζεται ὅτι, σύμφωνα με τοὺς ὅρους τοῦ μνημονίου, οἱ διεθνεῖς τοκογλύφοι μποροῦν, σὲ περίπτωσι μὴ συμμορφώσεως τῆς Ἑλλάδος νὰ κατασχέσουν ἀκόμη καὶ τὸν πολεμικὸ στόλο, ἀκόμη καὶ τὴν Ἀκρόπολι, ἔ, ἀνεφώνησα, καὶ ἡ ὑπερβολὴ ἔχει ὅρια!
Περιπλανώμενος ὅμως στὰ τεραμπάιτ τῶν σκληρῶν μου δίσκων, ἔπεσε στὴν προσοχή μου ἕνα καταπληκτικὸ κείμενο. Καὶ διεπίστωσα, ὅτι, μπορεῖ ἐνδεχομένως ὁ κ. Μαριᾶς νὰ ὑπερβάλλῃ, ἀλλὰ οἰ εὐγενεῖς προστάτες δὲν θὰ ἐδίσταζαν ὄχι μόνον τὴν Ἀκρόπολι -αὐτήν, ὡς γνωστόν, τὴν οἰκειοποιοῦνται καὶ χωρὶς νὰ χρωστοῦμε τίποτε· ἀρκεῖ ποὺ εἶναι «φιλότεχνοι» καὶ νοιάζονται γιὰ τὴν «πολιτιστικὴ κληρονομιὰ τῆς ἀνθρωπότητος»- ἀλλὰ καὶ τὸν στόλο νὰ κατασχέσουν. Γιὰ τὴν ἀκρίβεια, τὸ ἔχουν ἤδη κάνει.
Περιπλανώμενος ὅμως στὰ τεραμπάιτ τῶν σκληρῶν μου δίσκων, ἔπεσε στὴν προσοχή μου ἕνα καταπληκτικὸ κείμενο. Καὶ διεπίστωσα, ὅτι, μπορεῖ ἐνδεχομένως ὁ κ. Μαριᾶς νὰ ὑπερβάλλῃ, ἀλλὰ οἰ εὐγενεῖς προστάτες δὲν θὰ ἐδίσταζαν ὄχι μόνον τὴν Ἀκρόπολι -αὐτήν, ὡς γνωστόν, τὴν οἰκειοποιοῦνται καὶ χωρὶς νὰ χρωστοῦμε τίποτε· ἀρκεῖ ποὺ εἶναι «φιλότεχνοι» καὶ νοιάζονται γιὰ τὴν «πολιτιστικὴ κληρονομιὰ τῆς ἀνθρωπότητος»- ἀλλὰ καὶ τὸν στόλο νὰ κατασχέσουν. Γιὰ τὴν ἀκρίβεια, τὸ ἔχουν ἤδη κάνει.
ΑΙ ΑΓΓΛΙΚΑΙ ΑΝΟΣΙΟΥΡΓΙΑΙ
ὑπὸ Ἀλεξάνδρου Σούτσου
Ἐν Ἀθήναις, τύποις Νικολάου Ἀγγελίδου, 1850
ὑπὸ Ἀλεξάνδρου Σούτσου
Ἐν Ἀθήναις, τύποις Νικολάου Ἀγγελίδου, 1850
Πρόκειται γιὰ ἕνα φλογερὸ κείμενο τοῦ Ἀλεξάνδρου Σούτσου, ὑψηλῆς ρητορικῆς, δριμὺ κατηγορῶ κατὰ τῶν Βρετανῶν, καταγγελία τῆς ὠμῆς ἐπεμβάσεώς τους στὴν Ἑλλάδα μὲ ἐντολὴ τοῦ ὑπουργοῦ ἐξωτερικῶν Λόρδου Πάλμερστον (ἀπαίτησις ἐξωφρενικῶν οἰκονομικῶν ἀποζημιώσεων, ναυτικὸς ἀποκλεισμός, ἁρπαγὴ τῶν ἑλληνικῶν δημοσίων καὶ ἰδιωτικῶν πλοίων). (Ἀφορμὴ τῆς ἐπεμβάσεως ἦταν οἱ ζημιὲς στὴν περιουσία τοῦ ἑβραίου, Βρετανοῦ πολίτου, Δαυὶδ Πατσίφικο, πραγματικὴ ὅμως ἐπιδίωξις ὁ «συνετισμὸς» τῆς Ἑλλάδος καὶ ἡ ἐγκατάλειψις τῆς μεγαλοϊδεατικῆς καὶ «φιλορωσικῆς» πολιτικῆς τοῦ βασιλέως Ὄθωνος. Τὰ γεγονότα ἔμειναν στὴν Ἱστορία ὡς «Παρκερικὰ» ἢ «ὑπόθεσις Πατσίφικο».)
Λοιπόν, ὄντως οἱ βρετανοὶ ἅρπαξαν καὶ τὰ ἑλληνικὰ πλοῖα, τὰ ἔδεσαν καὶ τὰ ἔσυραν νὰ τὰ δημοπρατήσουν στὴν Μάλτα.
Ἀλλὰ ἂς θαυμάσουμε τὸν λόγο τοῦ Σούτσου. Ρητορικὴ ὑψηλοῦ ἐπιπέδου. Ἑλληνικὰ μιᾶς ἄλλης ἐποχῆς. Γλῶσσα, ἦθος, πάθος. Ἑλληνικὸς λόγος ποὺ δὲν ἀκούγεται σήμερα. Κατεβάστε καὶ διαβάσε ὁλόκληρο τὸ κείμενο ἀπὸ τὸ scribd· ἀξίζει πραγματικά. Δὲν μπορῶ ὅμως νὰ μὴν παραθέσω μερικὰ ἀποσπάσματα.
ΕΛΛΗΝΕΣ!
Τρέχουν οἱ ἅρπαγες Καρχηδόνιοι ὀπισθοδέσαντες τὰ πλοῖα τῆς Ἑλλάδος... τρέχουν, καὶ εἰς τὴν Ἑλληνικὴν θάλασσαν ἐπιπλέει ὁ ἀφρὸς τοῦ κακουργήματός των...
Ἐν ὅσῳ σώζεται εἷς Ἕλλην, θέλει ἀναφέρει καὶ εἰς τὴν ἐσχάτην του γενεὰν τὴν ἐποχὴν αὐτὴν λέγων· «ὅταν οἱ Ἄγγλοι ἅρπασαν τὰ πλοῖα.»
[Τὸ βρετανικὸν ἀνοσιούργημα.]
Ἐλπίζαμεν ὅτι, ζητοῦντες αὐτοὶ ἕν καὶ ἥμισυ ἑκατομμύριον διὰ τὸν Ἑβραῖόν των στερηθέντα εἰς Ἀθήνας τὰς δέκα μόνον δραχμὰς τῆς ζητείας του, ἤθελαν ἐπὶ τέλους διὰ δικαίας ἀφέσεως τῶν ἀπαιτήσεών των διαπραγματευθῆ γενναίως ὑπὲρ τοῦ ἔθνους ἀλλαγὴν συστήματος κυβερνητικοῦ [1]. Ἀλλ᾿ ὄχι· τὰ χρήματα τῆς πτωχῆς Ἑλλάδος ἤθελαν, καὶ τὰ χρήματα ἔλαβαν. Ὁ σωματέμπορος, μὴ δυνηθεὶς νὰ συλλάβῃ τὴν Ἑλλάδα, ἔδραξε μίαν ποδιὰν τοῦ φορέματός της καὶ εἰς τὴν Μελίτην [2] τρέχει νὰ τὴν δημοπρατήσῃ.
Ἑλλάς, ὀρθώσου ὅλη καὶ κατόπιν αὐτοῦ φεύγοντος ἔκτεινε βλέμμα μακρόν, βλέμμα μίσους ἑνὸς αἰῶνος!
[...]
Καὶ κατὰ πρῶτον ὁ Τουρκόφιλος ἅρπασε τὰ ἐθνικὰ πλοῖα, καὶ πρὸς ὄνειδος τῆς Ἑλλάδος τὰ ἐῤῥυμούλκησεν ἐνώπιον τοῦ Ἀνδρέου Μιαούλου στενάζοντος ἀπὸ τῆς σκοπιᾶς του.
Μετὰ ταῦτα αἱ λέμβοι του εἰς τοὺς λιμένας Πειραιῶς, Ὕδρας, Σπετσῶν, Ἑρμουπόλεως καὶ Πατρῶν ἔδεσαν τὰ πλοῖα τῶν ἰδιωτῶν, καὶ τὰ ἔσυραν ναυτῶν ἔρημα καθὼς οἱ νεκροθάπται ἀπάγουσι τοὺς ἀποθανόντας εἰς τὸ κοιμητήριον.
[Καὶ ἡ ἑλληνικὴ ἀπάντησις. Ἐδῶ σταματοῦν οἱ ὁμοιότητες τοῦ τότε μὲ τὸ σήμερα...]
Εἶπεν εἰς τὴν Ἑλλάδα ὁ Λόρδος Παλμερστών· «Θέλω νὰ σὲ δικάζω, νὰ σὲ καταδικάζω, νὰ ἐπιβάλλω εἰς σὲ πρόστιμα καὶ νὰ μὲ ὑπείκῃς ὡς θεραπαινίς μου· καὶ ἰδοὺ ἐμπρός σου ὁ μεγαλήτερος στόλος τῆς οἰκουμένης· ὑπάκουσε.»
Ἀντεῖπεν εἰς τὸν Λόρδον Παλμερστῶνα ἡ Ἑλλάς· «Δὲν θέλω νὰ μὲ δικάζῃς, νὰ μὲ καταδικάζῃς, νὰ ἐπιβάλλῃς εἰς ἐμὲ πρόστιμα, ἐπειδὴ βασίλισσα εἶμαι ὡς ἡ Βρεττανία σου· ἰδοὺ ἔφερες ἐμπρός μου τὸν μεγαλήτερον στόλον τῆς οἰκουμένης· ἀπόκλεισέ με, βασάνισέ με καὶ καῦσέ με.»
Ὄχι, μὰ τὰς ἱερὰς ὑμῶν σκιάς, ὄχι· δὲν σᾶς καταισχύναμεν, Ῥήγα Φεραῖε, Διάκε καὶ Ἀλέξανδρε Ὑψηλάντα, πρωτομάρτυρες βασανισθέντες!
Ὦ ἐνθουσιασμοῦ καὶ θλίψεως ἡμέραι! δεκαεπτὰ ἡμέρας ἀποκλειόμενοι, ληστευόμενοι καὶ δεχόμενοι ἀπειλὰς ἀποβάσεων, σφαγῶν καὶ διαρπαγῶν, δὲν ἐκάμφθημεν οὔτε μίαν στιγμήν, ἀλλὰ τὸν δαυλὸν τῆς Ἀνατολῆς κρατοῦντες ἐπεριμείναμεν καὶ περιμένομεν...
Οἱ Ἕλληνες αἰσθάνθημεν σήμερον εἰς τὰς φλέβας ὁποῖον φλογερὸν αἷμα καὶ κατὰ τὸ πρῶτον ἔτος τοῦ ἱεροῦ ἀγῶνος. Οἱ κρυεροὶ δάκτυλοι τοῦ ναυάρχου Παρκέρου ἔγγισαν μόλις τὴν πτέρναν τῆς Ἑλλάδος, καὶ ἡ Ἑλλὰς ἀναπηδήσασα ἔβλεψε πρὸς τὴν Θεσσαλίαν καὶ τὴν Ἤπειρον.
Ὁ χαλκέντερος Βάνδαλος, κλείσας ἡμᾶς εἰς περίβολον ὡς τῆς Ἀφρικῆς ἀνδράποδα. ἤρχισε τὰς μαστιγώσεις του· ἀλλ᾿ αἱ μαστιγώσεις του, κτυπήσασαι μόνον τὸ ἔδαφος, ἀντανακλάσθησαν εἰς τὸ πρόσωπόν του.
Καὶ ὅταν ἅπλωσε χεῖρας εἰς τῆς Ἑλλάδος τὴν χλαμύδα, τὴν ὁποίαν ἐπὶ δεκαοκτὼ ἔτη αἱ ἀκτῖνες μόνον τοῦ ἡλίου εἶχαν ἐγγίσει, ἦχος σιδήρου ἀκούσθη ἀπὸ τὸν Ταΰγετον ἕως εἰς τὸν Ὄλυμπον.
Θάῤῥος, ὦ ἀδελφοὶ Ἕλληνες, θάῤῥος! Ὑπάρχει Θεὸς εἰς τὸν οὐρανόν. Ἡ γῆ δὲν ἀφέθη εἰς τὴν τυραννίαν, καθὼς ἡ θάλασσα εἰς τὴν Βρεττανίαν. [3]
[Ἡ Μεγάλη Ἰδέα]
Πολῖται τῆς ἐλευθέρας Ἑλλάδος. ἀνδρίζεσθε! ὁ Βρεττανὸς θέλει μᾶς βιάσει νὰ γενῶμεν Ἀλέξανδροι Μακεδόνες κόπτοντες τὸν γόρδιον δεσμὸν τοῦ Ἀνατολικοῦ ζητήματος.
Εἴθε τρὶς εἴθε πάλιν ἡμεῖς οἱ σκοτεινοὶ νὰ λάμψωμεν ἀναλαμβάνοντες τὸν περὶ ὅλων ἀγῶνα, καὶ τὴν Ἑλλάδα μεταβάλλοντες ὅλην εἰς πολεμικὴν σκηνὴν μίαν, καὶ ἡμεῖς γενόμενοι ὅλοι στρατόπεδον ἕν! Εἴθε, ἀφίνοντες τὰς ἔριδας τῶν μικρῶν λόγων ν᾿ ἀναδεχθῶμεν τὴν πάλην τῶν μεγάλων ἔργων! Εἴθε, ἐφορευούσης καὶ Γαλλίας καὶ Αὐστρίας καὶ Γερμανίας ἁπάσης εἰς τὸν κατὰ Τούρκων πόλεμον ἡμῶν καὶ τῶν Ῥώσσων, ν᾿ ἀναστήσωμεν ἡμεῖς οἱ Ἕλληνες τὴν εἰς Βυζάντιον ταφεῖσαν Ἑλληνικὴν Αὐτοκρατορίαν τοῦ Μεγάλου Κωνσταντίνου! Εἴθε, ἀνακτήσαντες τὴν ἀπὸ Εὐρώτου μέχρις Ἴστρου μεγάλην Δυτικὴν Ἑλλάδα καὶ τὴν ἀπὸ Νείλου μέχρις Εὐξείνου μεγάλην Ἀνατολικὴν Ἑλλάδα τῶν προγόνων ἡμῶν Αὐτοκρατόρων, νὰ ἐγείρωμεν τρισυπόσαστον Κράτος ἔχον τρεῖς Πρωτευούσας, τὰς Ἀθήνας Καθέδραν τῶν φώτων, τὴν Κωνσταντινούπολιν Καθέδραν τῆς κυβερνήσεως καὶ τὰ Ἱεροσόλυμα Καθέδραν τῆς θρησκείας!.. Εἰς μόνην τὴν ἰδέαν αὐτήν, ὦ Ἕλληνες, τὰ δάκρυα πλημμυροῦντα σκοτίζουσι τοὺς ὀφθαλμούς μου, ἡ χείρ μου παραλύεται καὶ πίπτει ὁ κάλαμος ἀπὸ τῶν δακτύλων μου!.. [4]
[Καὶ ὁ ἐπίλογος]
Ποῦ ἦσθε σεῖς οἱ Ἄγγλοι ὅταν ἡμεῖς μετὰ τοῦ Θεμιστοκλέους ὑπὲρ τοῦ φωτισμοῦ τῆς ἀνθρωπότητος ναυμαχοῦντες ἐστρέψαμεν ὀπίσω τὴν Ἀσίαν; [5]
Αἶσχος εἰς σέ, Παλμερστών, αἶσχος! Ἔπρεπε νὰ ἰδῇς κἂν ὅτι καὶ μετὰ τόσας πρὸς αὐτὴν ἀδικίας σου ἡ Ἑλλὰς δὲν ἔπαυσε κρατοῦσα εἰς τὰς δύο χεῖράς της καὶ ἀσπαζομένη τὰς δύο λάρνακας τοῦ Βύρωνος καὶ τοῦ Ἅστιγγος.
Ἀδύνατον ἡ σοφὴ ὅλη Εὐρώπη νὰ μὴ δοξάσῃ τὸν Θεὸν διότι ἔθεσε τὰς θαλάσσας μεταξὺ αὐτῆς καὶ τῆς λαομάχου κυβερνήσεώς σου. [6]
[...]
Θεὲ τῆς Ἑλλάδος, σῶσον ἀπὸ τοῦ Παλμερστῶνος καὶ τῶν Ἄγγλων του τὰς Ἀθήνας, τὰς ὁποίας ἐφείσθησαν ὁ Ἀλαρῖκος καὶ οἱ Γότθοι του!.. Ὁ Παρθενὼν τρέμει καὶ αὐτὸς μὴν ὁ Κελτὸς Πάρκερος τὸν δέσῃ καὶ εἰς τὴν Μελίτην τὸν μεταφέρῃ. [7]
Σημειώσεις:
[1] Ὁ φαναριώτης συγγραφεὺς Ἀλέξανδρος Σοῦτσος (Κωνσταντινούπολις 1803 - Ἀθῆναι 1868) ἦταν φιλελεύθερος, καὶ ἔγινε κατήγορος καὶ τοῦ Καποδιστρίου καὶ κατόπιν τοῦ Ὄθωνος. Ἐδῶ προφανῶς ἐκφράζει ἐλπίδαν ἀνατροπῆς τοῦ Ὄθωνος ὑπὸ τῶν Ἄγγλων. Αὐτός, ὁ ἔνθερμος πατριώτης καὶ μεγαλοϊδεάτης. Ὦ τῆς τραγικῆς ἀφελείας... Καὶ τοῦ διαφεύγει τὸ γεγονὸς ὅτι οἱ Ἄγγλοι, τοὺς ὁποίους κατακεραυνώνει, ἀκριβῶς γιὰ νὰ τιμωρήσουν τὸν μεγαλοϊδεατισμὸ τοῦ Ὄθωνος καὶ τὴν «ρωσόφιλη» πολιτική του ἐπενέβησαν! (Καὶ τελικῶς τὸν ἀνέτρεψαν, ἀφοῦ δὲν εἶχαν καταφέρει νὰ τὸν φρονιματίσουν οὔτε μὲ τὸ σύνταγμα τοῦ 1843, οὔτε μὲ τοὺς ναυτικοὺς ἀποκλεισμούς.) Καὶ ὅμως, ὁ Σοῦτσος προτρέπει σὲ ἀγῶνα γιὰ τὴν Μεγάλη Ἰδέα, σὲ συμμαχία μὲ τὴν Ρωσία, καταριέται τοὺς Ἄγγλους, ἀλλὰ πολεμᾷ τὸν Ὄθωνα! Ὅπως εἶχε πολεμήσει τὸν «τύραννο» Καποδίστρια, τὸν ὁποῖον πάλι ὁ ἀγγλογαλλικὸς δάκτυλος ὑπονόμευσεν (ἐὰν δὲν δολοφόνησεν). Δυστυχισμένε μου λαέ, καλὲ καὶ ἠγαπημένε, πάντοτ᾿ εὐκολοπίστευτε καὶ πάντα προδωμένε!
[2] Μελίτη· ἡ Μάλτα.
[3] Ὡραῖον ρητορικὸν σχῆμα!
[4] Τί λόγος, ἦθος, πάθος! Νὰ ἀναστήσωμεν τὴν Ἑλληνικὴν Αὐτοκρατορίαν τοῦ Μεγάλου Κωνσταντίνου! Ἀπὸ Εὐρώτου μέχρις Ἴστρου καὶ ἀπὸ ἀπὸ Νείλου μέχρις Εὐξείνου! Ὄχι μόνον τὴν Κωνσταντινούπολι, ἀλλὰ καὶ τὰ Ἱεροσόλυμα! Μειδιᾷς, ὦ φίλε ἀναγνώστα; Οὔτε ἐγὼ τὸ ἀπέφυγα πρὸς στιγμήν. Ἀλλὰ θὰ σὲ συμβούλευα, φίλε ἀναγνώστα, νὰ μὴν μειδιᾷς. Ἡ καθημαγμένη μικρὴ Ἑλλὰς τοῦ 1850, ὑπὸ σκληρὸ ναυτικὸ ἀποκλεισμό, μὴ οὔσα ἀκόμη βεβαία οὔτε κἂν γιὰ τὴν μελλοντικὴ ὕπαρξίν της, εἶχε τὸ σθένος νὰ ὀνειρεύεται τὴν Πόλι καὶ τὰ Ἱεροσόλυμα. Καὶ νὰ πολεμήσῃ. Καὶ ἂν δὲν κατάφερε, ἀκόμη, νὰ ἐλευθερώσῃ τὴν Πόλι, πάντως νὰ καταφέρῃ πολλὰ καὶ μεγάλα. Ἐσύ, φίλε ἀναγνώστα τῆς «ἰσχυρῆς Ἑλλάδος» σκύβεις τὸ κεφάλι καὶ δέχεσαι τὴν καρπαζιὰ τῆς τρόικας καὶ τοῦ ΔΝΤ καὶ τοῦ ὀθωμανοῦ σουλτάνου καὶ τῶν πρακτόρων τοῦ ἀφελληνισμοῦ καὶ τῆς προδοσίας. Λοιπόν, μὴν μειδιᾷς.
[5] Δὲν θὰ μποροῦσε νὰ λείπῃ αὐτὸ τὸ ἐπιχείρημα ἀπὸ λόγον Ἕλληνος τῶν τελευταίων αἰώνων κατὰ Εὐρωπαίων βαρβάρων!
[6] Ἐπίσης, ὡραῖον ρητορικὸν σχῆμα!
[7] Ἀπό τὴν εἰδησεογραφία περὶ τῆς προσφάτης ἐπισκέψεως τοῦ πρωθυπουργοῦ τῆς Κίνας: «Ο κ. Γουέν Τζιαμπάο πληροφόρησε τον κ. Παπανδρέου σχετικά με την καταστροφή των παλαιών θερινών ανακτόρων έξω από το Πεκίνο (Γιουάν Μινγκ Γιουάν) από τα βρετανικά στρατεύματα, που διέταξε το 1860 ο υιός του λόρδου Έλγιν, Τζέιμς Μπρους, και τη λεηλασία σημαντικών τοιχογραφιών και άλλων θησαυρών.»
Λοιπόν, ὄντως οἱ βρετανοὶ ἅρπαξαν καὶ τὰ ἑλληνικὰ πλοῖα, τὰ ἔδεσαν καὶ τὰ ἔσυραν νὰ τὰ δημοπρατήσουν στὴν Μάλτα.
Ἀλλὰ ἂς θαυμάσουμε τὸν λόγο τοῦ Σούτσου. Ρητορικὴ ὑψηλοῦ ἐπιπέδου. Ἑλληνικὰ μιᾶς ἄλλης ἐποχῆς. Γλῶσσα, ἦθος, πάθος. Ἑλληνικὸς λόγος ποὺ δὲν ἀκούγεται σήμερα. Κατεβάστε καὶ διαβάσε ὁλόκληρο τὸ κείμενο ἀπὸ τὸ scribd· ἀξίζει πραγματικά. Δὲν μπορῶ ὅμως νὰ μὴν παραθέσω μερικὰ ἀποσπάσματα.
* * *
ΕΛΛΗΝΕΣ!
Τρέχουν οἱ ἅρπαγες Καρχηδόνιοι ὀπισθοδέσαντες τὰ πλοῖα τῆς Ἑλλάδος... τρέχουν, καὶ εἰς τὴν Ἑλληνικὴν θάλασσαν ἐπιπλέει ὁ ἀφρὸς τοῦ κακουργήματός των...
Ἐν ὅσῳ σώζεται εἷς Ἕλλην, θέλει ἀναφέρει καὶ εἰς τὴν ἐσχάτην του γενεὰν τὴν ἐποχὴν αὐτὴν λέγων· «ὅταν οἱ Ἄγγλοι ἅρπασαν τὰ πλοῖα.»
[Τὸ βρετανικὸν ἀνοσιούργημα.]
Ἐλπίζαμεν ὅτι, ζητοῦντες αὐτοὶ ἕν καὶ ἥμισυ ἑκατομμύριον διὰ τὸν Ἑβραῖόν των στερηθέντα εἰς Ἀθήνας τὰς δέκα μόνον δραχμὰς τῆς ζητείας του, ἤθελαν ἐπὶ τέλους διὰ δικαίας ἀφέσεως τῶν ἀπαιτήσεών των διαπραγματευθῆ γενναίως ὑπὲρ τοῦ ἔθνους ἀλλαγὴν συστήματος κυβερνητικοῦ [1]. Ἀλλ᾿ ὄχι· τὰ χρήματα τῆς πτωχῆς Ἑλλάδος ἤθελαν, καὶ τὰ χρήματα ἔλαβαν. Ὁ σωματέμπορος, μὴ δυνηθεὶς νὰ συλλάβῃ τὴν Ἑλλάδα, ἔδραξε μίαν ποδιὰν τοῦ φορέματός της καὶ εἰς τὴν Μελίτην [2] τρέχει νὰ τὴν δημοπρατήσῃ.
Ἑλλάς, ὀρθώσου ὅλη καὶ κατόπιν αὐτοῦ φεύγοντος ἔκτεινε βλέμμα μακρόν, βλέμμα μίσους ἑνὸς αἰῶνος!
[...]
Καὶ κατὰ πρῶτον ὁ Τουρκόφιλος ἅρπασε τὰ ἐθνικὰ πλοῖα, καὶ πρὸς ὄνειδος τῆς Ἑλλάδος τὰ ἐῤῥυμούλκησεν ἐνώπιον τοῦ Ἀνδρέου Μιαούλου στενάζοντος ἀπὸ τῆς σκοπιᾶς του.
Μετὰ ταῦτα αἱ λέμβοι του εἰς τοὺς λιμένας Πειραιῶς, Ὕδρας, Σπετσῶν, Ἑρμουπόλεως καὶ Πατρῶν ἔδεσαν τὰ πλοῖα τῶν ἰδιωτῶν, καὶ τὰ ἔσυραν ναυτῶν ἔρημα καθὼς οἱ νεκροθάπται ἀπάγουσι τοὺς ἀποθανόντας εἰς τὸ κοιμητήριον.
[Καὶ ἡ ἑλληνικὴ ἀπάντησις. Ἐδῶ σταματοῦν οἱ ὁμοιότητες τοῦ τότε μὲ τὸ σήμερα...]
Εἶπεν εἰς τὴν Ἑλλάδα ὁ Λόρδος Παλμερστών· «Θέλω νὰ σὲ δικάζω, νὰ σὲ καταδικάζω, νὰ ἐπιβάλλω εἰς σὲ πρόστιμα καὶ νὰ μὲ ὑπείκῃς ὡς θεραπαινίς μου· καὶ ἰδοὺ ἐμπρός σου ὁ μεγαλήτερος στόλος τῆς οἰκουμένης· ὑπάκουσε.»
Ἀντεῖπεν εἰς τὸν Λόρδον Παλμερστῶνα ἡ Ἑλλάς· «Δὲν θέλω νὰ μὲ δικάζῃς, νὰ μὲ καταδικάζῃς, νὰ ἐπιβάλλῃς εἰς ἐμὲ πρόστιμα, ἐπειδὴ βασίλισσα εἶμαι ὡς ἡ Βρεττανία σου· ἰδοὺ ἔφερες ἐμπρός μου τὸν μεγαλήτερον στόλον τῆς οἰκουμένης· ἀπόκλεισέ με, βασάνισέ με καὶ καῦσέ με.»
Ὄχι, μὰ τὰς ἱερὰς ὑμῶν σκιάς, ὄχι· δὲν σᾶς καταισχύναμεν, Ῥήγα Φεραῖε, Διάκε καὶ Ἀλέξανδρε Ὑψηλάντα, πρωτομάρτυρες βασανισθέντες!
Ὦ ἐνθουσιασμοῦ καὶ θλίψεως ἡμέραι! δεκαεπτὰ ἡμέρας ἀποκλειόμενοι, ληστευόμενοι καὶ δεχόμενοι ἀπειλὰς ἀποβάσεων, σφαγῶν καὶ διαρπαγῶν, δὲν ἐκάμφθημεν οὔτε μίαν στιγμήν, ἀλλὰ τὸν δαυλὸν τῆς Ἀνατολῆς κρατοῦντες ἐπεριμείναμεν καὶ περιμένομεν...
Οἱ Ἕλληνες αἰσθάνθημεν σήμερον εἰς τὰς φλέβας ὁποῖον φλογερὸν αἷμα καὶ κατὰ τὸ πρῶτον ἔτος τοῦ ἱεροῦ ἀγῶνος. Οἱ κρυεροὶ δάκτυλοι τοῦ ναυάρχου Παρκέρου ἔγγισαν μόλις τὴν πτέρναν τῆς Ἑλλάδος, καὶ ἡ Ἑλλὰς ἀναπηδήσασα ἔβλεψε πρὸς τὴν Θεσσαλίαν καὶ τὴν Ἤπειρον.
Ὁ χαλκέντερος Βάνδαλος, κλείσας ἡμᾶς εἰς περίβολον ὡς τῆς Ἀφρικῆς ἀνδράποδα. ἤρχισε τὰς μαστιγώσεις του· ἀλλ᾿ αἱ μαστιγώσεις του, κτυπήσασαι μόνον τὸ ἔδαφος, ἀντανακλάσθησαν εἰς τὸ πρόσωπόν του.
Καὶ ὅταν ἅπλωσε χεῖρας εἰς τῆς Ἑλλάδος τὴν χλαμύδα, τὴν ὁποίαν ἐπὶ δεκαοκτὼ ἔτη αἱ ἀκτῖνες μόνον τοῦ ἡλίου εἶχαν ἐγγίσει, ἦχος σιδήρου ἀκούσθη ἀπὸ τὸν Ταΰγετον ἕως εἰς τὸν Ὄλυμπον.
Θάῤῥος, ὦ ἀδελφοὶ Ἕλληνες, θάῤῥος! Ὑπάρχει Θεὸς εἰς τὸν οὐρανόν. Ἡ γῆ δὲν ἀφέθη εἰς τὴν τυραννίαν, καθὼς ἡ θάλασσα εἰς τὴν Βρεττανίαν. [3]
[Ἡ Μεγάλη Ἰδέα]
Πολῖται τῆς ἐλευθέρας Ἑλλάδος. ἀνδρίζεσθε! ὁ Βρεττανὸς θέλει μᾶς βιάσει νὰ γενῶμεν Ἀλέξανδροι Μακεδόνες κόπτοντες τὸν γόρδιον δεσμὸν τοῦ Ἀνατολικοῦ ζητήματος.
Εἴθε τρὶς εἴθε πάλιν ἡμεῖς οἱ σκοτεινοὶ νὰ λάμψωμεν ἀναλαμβάνοντες τὸν περὶ ὅλων ἀγῶνα, καὶ τὴν Ἑλλάδα μεταβάλλοντες ὅλην εἰς πολεμικὴν σκηνὴν μίαν, καὶ ἡμεῖς γενόμενοι ὅλοι στρατόπεδον ἕν! Εἴθε, ἀφίνοντες τὰς ἔριδας τῶν μικρῶν λόγων ν᾿ ἀναδεχθῶμεν τὴν πάλην τῶν μεγάλων ἔργων! Εἴθε, ἐφορευούσης καὶ Γαλλίας καὶ Αὐστρίας καὶ Γερμανίας ἁπάσης εἰς τὸν κατὰ Τούρκων πόλεμον ἡμῶν καὶ τῶν Ῥώσσων, ν᾿ ἀναστήσωμεν ἡμεῖς οἱ Ἕλληνες τὴν εἰς Βυζάντιον ταφεῖσαν Ἑλληνικὴν Αὐτοκρατορίαν τοῦ Μεγάλου Κωνσταντίνου! Εἴθε, ἀνακτήσαντες τὴν ἀπὸ Εὐρώτου μέχρις Ἴστρου μεγάλην Δυτικὴν Ἑλλάδα καὶ τὴν ἀπὸ Νείλου μέχρις Εὐξείνου μεγάλην Ἀνατολικὴν Ἑλλάδα τῶν προγόνων ἡμῶν Αὐτοκρατόρων, νὰ ἐγείρωμεν τρισυπόσαστον Κράτος ἔχον τρεῖς Πρωτευούσας, τὰς Ἀθήνας Καθέδραν τῶν φώτων, τὴν Κωνσταντινούπολιν Καθέδραν τῆς κυβερνήσεως καὶ τὰ Ἱεροσόλυμα Καθέδραν τῆς θρησκείας!.. Εἰς μόνην τὴν ἰδέαν αὐτήν, ὦ Ἕλληνες, τὰ δάκρυα πλημμυροῦντα σκοτίζουσι τοὺς ὀφθαλμούς μου, ἡ χείρ μου παραλύεται καὶ πίπτει ὁ κάλαμος ἀπὸ τῶν δακτύλων μου!.. [4]
[Καὶ ὁ ἐπίλογος]
Ποῦ ἦσθε σεῖς οἱ Ἄγγλοι ὅταν ἡμεῖς μετὰ τοῦ Θεμιστοκλέους ὑπὲρ τοῦ φωτισμοῦ τῆς ἀνθρωπότητος ναυμαχοῦντες ἐστρέψαμεν ὀπίσω τὴν Ἀσίαν; [5]
Αἶσχος εἰς σέ, Παλμερστών, αἶσχος! Ἔπρεπε νὰ ἰδῇς κἂν ὅτι καὶ μετὰ τόσας πρὸς αὐτὴν ἀδικίας σου ἡ Ἑλλὰς δὲν ἔπαυσε κρατοῦσα εἰς τὰς δύο χεῖράς της καὶ ἀσπαζομένη τὰς δύο λάρνακας τοῦ Βύρωνος καὶ τοῦ Ἅστιγγος.
Ἀδύνατον ἡ σοφὴ ὅλη Εὐρώπη νὰ μὴ δοξάσῃ τὸν Θεὸν διότι ἔθεσε τὰς θαλάσσας μεταξὺ αὐτῆς καὶ τῆς λαομάχου κυβερνήσεώς σου. [6]
[...]
Θεὲ τῆς Ἑλλάδος, σῶσον ἀπὸ τοῦ Παλμερστῶνος καὶ τῶν Ἄγγλων του τὰς Ἀθήνας, τὰς ὁποίας ἐφείσθησαν ὁ Ἀλαρῖκος καὶ οἱ Γότθοι του!.. Ὁ Παρθενὼν τρέμει καὶ αὐτὸς μὴν ὁ Κελτὸς Πάρκερος τὸν δέσῃ καὶ εἰς τὴν Μελίτην τὸν μεταφέρῃ. [7]
* * *
Σημειώσεις:
[1] Ὁ φαναριώτης συγγραφεὺς Ἀλέξανδρος Σοῦτσος (Κωνσταντινούπολις 1803 - Ἀθῆναι 1868) ἦταν φιλελεύθερος, καὶ ἔγινε κατήγορος καὶ τοῦ Καποδιστρίου καὶ κατόπιν τοῦ Ὄθωνος. Ἐδῶ προφανῶς ἐκφράζει ἐλπίδαν ἀνατροπῆς τοῦ Ὄθωνος ὑπὸ τῶν Ἄγγλων. Αὐτός, ὁ ἔνθερμος πατριώτης καὶ μεγαλοϊδεάτης. Ὦ τῆς τραγικῆς ἀφελείας... Καὶ τοῦ διαφεύγει τὸ γεγονὸς ὅτι οἱ Ἄγγλοι, τοὺς ὁποίους κατακεραυνώνει, ἀκριβῶς γιὰ νὰ τιμωρήσουν τὸν μεγαλοϊδεατισμὸ τοῦ Ὄθωνος καὶ τὴν «ρωσόφιλη» πολιτική του ἐπενέβησαν! (Καὶ τελικῶς τὸν ἀνέτρεψαν, ἀφοῦ δὲν εἶχαν καταφέρει νὰ τὸν φρονιματίσουν οὔτε μὲ τὸ σύνταγμα τοῦ 1843, οὔτε μὲ τοὺς ναυτικοὺς ἀποκλεισμούς.) Καὶ ὅμως, ὁ Σοῦτσος προτρέπει σὲ ἀγῶνα γιὰ τὴν Μεγάλη Ἰδέα, σὲ συμμαχία μὲ τὴν Ρωσία, καταριέται τοὺς Ἄγγλους, ἀλλὰ πολεμᾷ τὸν Ὄθωνα! Ὅπως εἶχε πολεμήσει τὸν «τύραννο» Καποδίστρια, τὸν ὁποῖον πάλι ὁ ἀγγλογαλλικὸς δάκτυλος ὑπονόμευσεν (ἐὰν δὲν δολοφόνησεν). Δυστυχισμένε μου λαέ, καλὲ καὶ ἠγαπημένε, πάντοτ᾿ εὐκολοπίστευτε καὶ πάντα προδωμένε!
[2] Μελίτη· ἡ Μάλτα.
[3] Ὡραῖον ρητορικὸν σχῆμα!
[4] Τί λόγος, ἦθος, πάθος! Νὰ ἀναστήσωμεν τὴν Ἑλληνικὴν Αὐτοκρατορίαν τοῦ Μεγάλου Κωνσταντίνου! Ἀπὸ Εὐρώτου μέχρις Ἴστρου καὶ ἀπὸ ἀπὸ Νείλου μέχρις Εὐξείνου! Ὄχι μόνον τὴν Κωνσταντινούπολι, ἀλλὰ καὶ τὰ Ἱεροσόλυμα! Μειδιᾷς, ὦ φίλε ἀναγνώστα; Οὔτε ἐγὼ τὸ ἀπέφυγα πρὸς στιγμήν. Ἀλλὰ θὰ σὲ συμβούλευα, φίλε ἀναγνώστα, νὰ μὴν μειδιᾷς. Ἡ καθημαγμένη μικρὴ Ἑλλὰς τοῦ 1850, ὑπὸ σκληρὸ ναυτικὸ ἀποκλεισμό, μὴ οὔσα ἀκόμη βεβαία οὔτε κἂν γιὰ τὴν μελλοντικὴ ὕπαρξίν της, εἶχε τὸ σθένος νὰ ὀνειρεύεται τὴν Πόλι καὶ τὰ Ἱεροσόλυμα. Καὶ νὰ πολεμήσῃ. Καὶ ἂν δὲν κατάφερε, ἀκόμη, νὰ ἐλευθερώσῃ τὴν Πόλι, πάντως νὰ καταφέρῃ πολλὰ καὶ μεγάλα. Ἐσύ, φίλε ἀναγνώστα τῆς «ἰσχυρῆς Ἑλλάδος» σκύβεις τὸ κεφάλι καὶ δέχεσαι τὴν καρπαζιὰ τῆς τρόικας καὶ τοῦ ΔΝΤ καὶ τοῦ ὀθωμανοῦ σουλτάνου καὶ τῶν πρακτόρων τοῦ ἀφελληνισμοῦ καὶ τῆς προδοσίας. Λοιπόν, μὴν μειδιᾷς.
[5] Δὲν θὰ μποροῦσε νὰ λείπῃ αὐτὸ τὸ ἐπιχείρημα ἀπὸ λόγον Ἕλληνος τῶν τελευταίων αἰώνων κατὰ Εὐρωπαίων βαρβάρων!
[6] Ἐπίσης, ὡραῖον ρητορικὸν σχῆμα!
[7] Ἀπό τὴν εἰδησεογραφία περὶ τῆς προσφάτης ἐπισκέψεως τοῦ πρωθυπουργοῦ τῆς Κίνας: «Ο κ. Γουέν Τζιαμπάο πληροφόρησε τον κ. Παπανδρέου σχετικά με την καταστροφή των παλαιών θερινών ανακτόρων έξω από το Πεκίνο (Γιουάν Μινγκ Γιουάν) από τα βρετανικά στρατεύματα, που διέταξε το 1860 ο υιός του λόρδου Έλγιν, Τζέιμς Μπρους, και τη λεηλασία σημαντικών τοιχογραφιών και άλλων θησαυρών.»
5 σχόλια:
Γιὰ τὸν Κινέζο...
Ὁμιλία Κινέζου πρωθυπουργοῦ Γουὲν Τζιαμπάο στὴν Βουλὴ τῶν Ἑλλήνων: μέρος α', μέρος β'
---
Γράφει ἡ Λ.Θ.:
Ο έλλην κινέζος
δίδαξε ήθος τους ασπόνδυλους που μόνο να κάνουν τον κινέζο ξέρουν.
Γειά σου ρε Ζιαμπάο με τα ωραία σου!
Ελεγα για όσα είπε σήμερα στη βουλή - για την Ελλάδα που κουβαλάει μέσα του, την οποία δεν κουβαλάει κανένα από τα ασπόνδυλα που μας κυβερνούν. Ελεγα για τη σεμνότητα με την οποία γέλασε αφού εισέπραξε χειροκρότημα περιγράφοντας την πρώτη του παπάρα σε ντοματοσαλάτα και ελληνικό λάδι. Για την Ακρόπολη, τις Μυκήνες, τον Αρχιμήδη, το Σωκράτη. Με συγκίνησε...
---
Γράφει ο Α.Φαρ.:
Την ώρα της μεγάλης μας ανάγκης -
αυτός -
ηγέτης ενός και μισού δισεκατομμυρίου
ανθρώπων -
ήρθε σχεδόν ικέτης -
από ευγένεια -
και την αίσθηση της ιστορίας -
Συγκρίνετε την εικόνα του -
και τον λόγο του -
με τον λόγο της Μέρκελ -
με την εικόνα των λογιστών τοκογλύφων
της τρόϊκας -
που γυρνάνε στους δρόμους της Αθήνας -
σαν τους πιστωτές που
μπήκανε στο σπίτι του νεκρού .
Αυτό δε που πρόσφερε στην χώρα μας -
είναι πολύ περισσότερα -
από μιά φούχτα ευρώ - είναι
ένας νέος ρόλος -
που ταιριάζει με αυτόν που γνωρίζουμε -
και παίζουμε καλά -
από την αρχαιότητα .
...
Η ομιλία του στην Βουλή ήταν
παράσταση
υψηλού επιπέδου.
Μίλησε με
χάρη - με ευγένεια και με τον τρόπο
και τον ρυθμό της αρχαίας κινεζικής
ρητορικής - για να τιμήση
τους έλληνες οικοδεσπότες του.
Νομίζω -
κάτι πήρανε χαμπάρι - και τα
μοσχάρια της βουλής .
Στο τέλος βέβαια - στο χρήμα και το
κέρδος καταλήγουμε -
όμως -
πόσο μεγάλη η απόστασι -
από τους γρουσούζηδες - βάρβαρους
δυτικούς τοκογλύφους -
που μας προσβάλλουνε - με τον
ρατσιστικό λόγο των
συμπλεγμάτων τους -
διαρκώς .
...
[Τοῦ ἰδίου, γιὰ τὴν ἀντικινεζικὴ προπαγάνδα.]
Ωραία -
για να δούμε λοιπόν αν είναι μόνο επειδή δεν λέγονται αμερικάνοι -
οι Κινέζοι θα φτιάξουνε μιά χούντα ;
οι Κινέζοι θα πουλήσουνε ξανά την Κύπρο στους Τούρκους ;
οι Κινέζοι θα μας σύρουνε στους ιμπεριαλιστικούς πολέμους τους ;
οι Κινέζοι θα μας αναγκάσουνε να δεχθούμε την Μακεδονία ;
οι Κινέζοι θα ορίζουνε απολύτως την εξωτερική μας πολιτική ;
οι Κινέζοι θα ελέγχουνε απολύτως την υπανάπτυξή μας ;
οι Κινέζοι θα μοιράσουνε το Αιγαίο ;
θα χαρίσουνε την Θράκη ;
θα μας πουλήσουνε υποχρεωτικά τα όπλα τους ;
θα ανεβάζουνε και θα κατεβάζουνε κυβερνήσεις ;
θα παρακολουθούνε τα τηλέφωνα όλων από τον πρωθυπουργό
μέχρι τον περιπτερά ;
οι Κινέζοι θα καθορίζουνε απολύτως τι μουσικές θα ακούμε τι
φαγητά θα τρώμε τι αναψυκτικά θα πίνουμε τι έργα θα βλέπουμε
με ποιές γκόμενες θα καυλώνουμε ;
οι Κινέζοι θα αλλάξουνε τα βιβλία της Ιστορίας μας ;
οι Κινέζοι θα μας φέρουνε την Τρόϊκα και το μνημόνιο ;
τι λές ;
---
Βλ. ἐπίσης:
Για τον Κινέζο...
Η καταστροφή των θερινών ανακτόρων του Πεκίνου από την οικογένεια Έλγιν
(«Τα Νέα», 10-10-2010)
«Βγήκαμε έξω και, αφού το λεηλατήσαμε, κάψαμε τον τόπο ολόκληρο, καταστρέφοντας με τρόπο αρμόζοντα σε βανδάλους την πλέον πολύτιμη ιδιοκτησία, που δεν θα μπορούσε να αντικατασταθεί, ούτε με 4 εκατομμύρια. Πήραμε για κάθε κομμάτι από 48 λίρες αμοιβή. Εγώ έκανα την καλή...» (Τσαρλς Τζωρτζ Γκόρντον, λοχαγός του Μηχανικού).
Η πρόσφατη επίσκεψη του Κινέζου πρωθυπουργού, Γουέν Τζιαμπάο, στη χώρα μας και η επίσκεψή του στην Ακρόπολη, μας έδωσε την ευκαιρία να θυμηθούμε, ένα ακόμη πολιτιστικό έγκλημα σε βάρος της ανθρωπότητας, που συνδέεται με την παράδοση του λόρδου Έλγιν: Την καταστροφή των θερινών ανακτόρων του Πεκίνου.
Βρισκόμαστε στα 1858, όταν οι αποικιοκράτες της Βρετανίας και της Γαλλίας, με την σύμφωνη γνώμη των Ηνωμένων Πολιτειών και της Ρωσίας, κλιμακώνουν την επέμβασή τους στην Κίνα, στο πλαίσιο του «Πολέμου του Οπίου». Οι όροι τους, δεν διαφέρουν από όρους που συναντάμε συχνά σε ανάλογες περιπτώσεις: Ελεύθερη ναυσιπλοΐα των εμπορικών τους καραβιών στον μεγαλύτερο ποταμό της χώρας, τον Γιανγκ Τσε. Υποχρεωτικό άνοιγμα πρεσβειών στο κλειστό μέχρι τότε, Πεκίνο. Άνοιγμα δέκα νέων λιμένων στην Κίνα για την εξυπηρέτηση του εμπορίου τους. Δικαίωμα σε όλους τους ξένους ταξιδιώτες να περιδιαβαίνουν την Κίνα. Βαρύτατες αποζημιώσεις στην Βρετανία, την Γαλλία και τους εμπόρους τους, για τις απώλειές τους, συνεπεία του μέχρι τότε πολέμου.
Η Κίνα θα αρνηθεί τις επιταγές των ισχυροτέρων. Θα δοκιμάσει την τύχη της στο πολεμικό πεδίο και θ’ αποτύχει οικτρά. Και η ασέβεια που θα επιδείξει έναντι μιας ομάδας Ευρωπαίων και Ινδών αιχμαλώτων (ανάμεσά τους δύο βρετανών απεσταλμένων και ενός δημοσιογράφου των Τάιμς), ορισμένους από τους οποίους θα δολοφονήσει, θα δώσει την ευκαιρία στον Ύπατο Αρμοστή της Αγγλίας στην Κίνα, Τζέιμς Μπρους, τον γιό του Λόρδου Έλγιν, να επιδείξει τις ...οικογενειακές του αρετές στην Άπω Ανατολή.
«Δεν μπορείς να φανταστείς την ομορφιά και τη μεγαλοπρέπεια των χώρων που κάψαμε. Πονάει η καρδιά σου να τους κάψεις. Στην πραγματικότητα, τα δωμάτια ήταν τόσο μεγάλα και ήμασταν τόσο χρονικά πιεσμένοι, που δεν μπορούσαμε να τα διαγουμίσουμε προσεκτικά. Ποσότητες ολόκληρες από χρυσά κοσμήματα κάηκαν, θεωρούμενα ως μπρούτζος. Ήταν μια πανάθλια εξαχρειωτική εργασία για έναν στρατό» συμπληρώνει σε επιστολή του ο λοχαγός Γκόρντον.
[συνεχίζεται]
[συνέχεια ἀπὸ τὸ προηγούμενο]
Το έργο των καταστροφέων, δεν έμεινε ωστόσο στην αφάνεια, παρά ενίσχυσε την χρήση του όρου «Ελγινισμός» στη Βρετανία και τη Γαλλία, ως συνώνυμο ληστείας και βανδαλισμού αναντικατάστατων πολιτιστικών αγαθών. Πλέον χαρακτηριστική, υπήρξε η ηθική εξέγερση του Βίκτωρος Ουγκώ, σε μία επιστολή του που θα αναδείξει η UNESCO απ' την αφάνεια, ενάμισι αιώνα αργότερα, στα 1985, σε έναν άνισο αγώνα ενάντια στους ιδεολογικούς απογόνους των Ελγίνων και των αρχαιοκαπήλων:
«Μια μέρα, δύο ληστές εισέβαλαν στα Θερινά Ανάκτορα. Ο ένας λεηλάτησε, ο άλλος έκαψε [...] Η δήωση των Θερινών Ανακτόρων επετεύχθη με τους δύο νικητές, δρώντες από κοινού. Ανακατεμένο σε όλο αυτό, είναι το όνομα του Έλγιν, που αναπόφευκτα φέρνει στη μνήμη μας τον Παρθενώνα. Αυτό που έγινε στον Παρθενώνα, έγινε στα Θερινά Ανάκτορα, πιο ολοκληρωτικά και καλύτερα, έτσι ώστε, τίποτε από εκείνα να μην απομείνει. Όλοι οι θησαυροί των καθεδρικών μας μαζί, δεν θα μπορούσαν να συναγωνιστούν αυτό το ανυπέρβλητο και έξοχο μουσείο της Ανατολής. Περιείχε, όχι μονάχα αριστουργήματα τέχνης, αλλά και πλήθος χρυσαφικών. Τι υπέροχο ανδραγάθημα, τι αναπάντεχο κελεπούρι! Ο ένας απ’ τους δυο θριαμβευτές γέμισε τις τσέπες του - όταν ο άλλος το είδε, γέμισε τις κασέλες του. Και μαζί επέστρεψαν στην Ευρώπη, χέρι με χέρι, διασκεδάζοντας. Έτσι έχει η ιστορία των δύο ληστών.
»Εμείς οι Ευρωπαίοι, είμαστε οι πολιτισμένοι, και για μας οι Κινέζοι είναι οι βάρβαροι. Αυτό είναι ό,τι ο πολιτισμός έπραξε στους βαρβάρους.
»Ενώπιον της Ιστορίας, ο ένας από τους δύο ληστές θα αποκληθεί Γαλλία, ο άλλος Αγγλία. Αλλά διαμαρτύρομαι, και χαίρομαι που μου δίνετε αυτήν την ευκαιρία! Τα εγκλήματα των ηγετών, δεν είναι ευθύνη των κυβερνουμένων. Οι κυβερνήσεις είναι μερικές φορές ληστές, οι λαοί ποτέ...»
Την Ακρόπολη την έχει ήδη κατασχέσει το ΠΑΜΕ για τις εκδηλώσεις του, αυτό το έχει πάρει είδηση ο κ.Μαριάς;
Αγαπητέ φίλε, Καλλίμαχε,
Κατ' αρχάς ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ (αν μας έμειναν ακόμη).
Ο Νότης Μαριάς έχει δίκιο και δεν είδα πουθενά να τον διαψεύδουν. Τον άκουσα και στο "ΚΡΗΤΗ TV", στην εκπομπή του εξαίρετου δημοσιογράφου Γιώργου Σαχίνη, "ΑΝΤΙΘΕΣΕΙΣ", να αναλύει λεπτομερέστατα τα όσα λέει και στο βίντεο (η εκπομπή εδώ κράτησε δύο ώρες) και δεν άφησε κανένα κενό. Δεν είναι το ΜΝΗΜΟΝΙΟ, αλλά η ΔΑΝΕΙΑΚΗ ΣΥΜΒΑΣΙΣ που περιλαμβάνει αυτούς τους απεχθείς και επαχθείς όρους, τους οποίους υπέγραψε ο ολίγιστος Παπακωνσταντίνου, χωρίς ποτέ να τους ψηφίσει η Βουλή των Ελλήνων. Δεν τόλμησαν καν να παρουσιάσουν την Δ.Σ.(!!) Το νομικό της καθεστώς είναι αίολο, όμως ισχύει, αφού αρχίσαμε ήδη να δανειζόμαστε βάσει αυτής.
Δεν έχει γίνει ευρύτερα γνωστό το πράγμα. Όπως είπε και ο καθηγητής Μαριάς, είναι νομικά συζητήσιμο αν θα αρκούσε μία απλή πλειοψηφία στην Βουλή, για να γίνουν δεκτοί τέτοιοι όροι, οι οποίοι αντιβαίνουν και στο Σύνταγμα της χώρας, λόγω του ότι απεμπολούν την εθνική μας κυριαρχία.
Θα έπρεπε να είχαν οργανωθεί συγκεντρώσεις, να είχαν αναλυθεί τα σημεία αυτά και να γίνει δημοψήφισμα για την αποδοχή της ή μη.
___________________________
Οι Κινέζοι έχουν μία πατροπαράδοτη ευγένεια. Μου θύμισες τα λόγια του γέροντος Ντενγκ Σιάο-Πινγκ, με τα οποία προ 25ετίας, αν θυμούμαι καλά, είχε υποδεχτεί την τότε Βρετανίδα πρωθυπουργό, Μάργκαρετ Θάτσερ, στο Πεκίνο: "Ευχαριστώ που εσείς, μία τόσο νέα κυρία, κάνατε ένα τόσο μεγάλο ταξείδι, για να δείτε έναν τόσο γέρο άνθρωπο"! Λες και ήταν βγαλμένα από βιβλίο της Περλ Μπακ.
Δημοσίευση σχολίου