Ὀλυμπιακὰ παραλειπόμενα

   Ἡ βρετανικὴ τελετὴ ἐνάρξεως τῶν Ὀλυμπιακῶν Ἀγώνων προεκάλεσε τὶς συνήθεις ὀξεῖες ἐνδοελληνικὲς ἀντιπαραθέσεις ἐπὶ τοῦ αἰωνίου ἀνατολικοδυτικοῦ ζητήματος («τί εἶναι ἡ Ἑλλάς; δύσις ἢ ἀνατολή;») Δύο παρατηρήσεις:

   Πρὸς τοὺς μέν, σύστασις: ὅποιος ἔχει συνείδησιν ἀριστοκρατικῆς ἀνωτερότητος ἀντιδρᾷ μὲ τὸ φλέγμα τῶν Λακεδαιμονίων (ἢ καὶ τῶν Ἀθηναίων) ἀπέναντι σὲ ἕναν Ἀλέξανδρον [1][2]· ὄχι μὲ σπασμωδικὲς κραυγὲς ἱκανοποιήσεως αἰσθημάτων μειονεξίας.

Πεκῖνον 2008· πῶς πραγματικὰ ᾄδεται ὁ Ὀλυμπιακὸς Ὕμνος.

   Ὅσον ἀφορᾷ στοὺς δέ, παρατηρήσαμε τὸ περίεργον φαινόμενον, Ἕλληνες νεοφιλελεύθεροι νὰ ὑμνοῦν τοὺς Ἄγγλους ἐπειδὴ ἀνέδειξαν σὲ κεντρικὸ ἀφήγημα τὸ ἐθνικό τους σύστημα δημόσιας ὑγείας (NHS). Ὁμολογῶ ὅτι ἐπ᾿ αὐτοῦ μπερδεύτηκα, καθ᾿ ὅτι δὲν ἤξερα κἂν ὅτι τὸ βρετανικὸν ΕΣΥ ὑπῆρχε ἀκόμη. Ἐνόμιζα ὅτι ἦταν μιὰ ρεμούλα τοῦ Ἀνδρέα γιὰ νὰ φάῃ τὰ χρήματα τοῦ Γερμανοῦ φορολογουμένου, ἀλλὰ ἡ Θάτσερ καὶ ὁ Σόιμπλε τὸ κατήργησαν [3]. Καθ᾿ ὅσον πάντως μᾶς ἀφορᾷ, ὑποψιάζομαι ὅτι, ἐὰν στὴν τελετὴ ἐνάρξεως πρωταγωνιστοῦσε ἢ δευτεραγωνιστοῦσε ἔστω καὶ ὁ Μάρξ (ἔζησε τὶς τρεῖς τελευταῖες δεκαετίες τῆς ζωῆς του καὶ ἐτάφη στὸ Λονδῖνο), οἱ Ἕλληνες «ἐκσυγχρονιστὲς» θὰ ὑμνοῦσαν καὶ τὸν μαρξισμόν.

Florence Nightingale (1820-1910)
Αὐτή, ναί!

Σημειώσεις:

[1] Πόσο μᾶλλον ἀπέναντι σὲ ἕναν Λαγίδην χθεσινόν:

Ὅσο γιὰ τὴν ταπείνωσι — μὰ ἀδιαφοροῦσε.

Τὸ φρόνημα τῆς Σπάρτης ἀσφαλῶς δὲν ἦταν ἱκανὸς

νὰ νοιώσει ἕνας Λαγίδης χθεσινός·

ὅθεν κ᾿ ἡ ἀπαίτησίς του δὲν μποροῦσε

πραγματικῶς νὰ ταπεινώσει Δέσποιναν

Ἐπιφανῆ ὡς αὐτήν· Σπαρτιάτου βασιλέως μητέρα.

(Κ.Π. Καβάφης, «Ἐν Σπάρτῃ»)

[2] Ἐνῷ ὁ Ἀλέξανδρος, κοσμοκράτωρ, ἐκόντευε καὶ στ᾿ ἄστρα νὰ πηδήσῃ («Ὁ δ᾿ Ἀλέξανδρος ἔξω τῆς Ἄρκτου καὶ τῆς οἰκουμένης ὀλίγου δεῖν πάσης μεθειστήκει, τὸ δ᾿ ἐσόμενον ἄδηλον ἦν». (Αἰσχίνης, «Κατὰ Κτησιφῶντος») (Πέρ᾿ ἀπ᾿ τ᾿ οὐρανοῦ καὶ τῆς γῆς τὰ πέρατα ὁ Ἀλέξανδρος, κι ἄδηλο τὸ μέλλον!)), οἱ Ἀθηναῖοι, ἀδιαφορώντας καὶ ἐκμεταλλευόμενοι τὴν ἀπουσία του, ἐπιδίδονταν στὴν ἀγαπημένη τους ἀθλοπαιδιά· κατηγοροῦσαν, ἐδίκαζαν καὶ ἐκτελοῦσαν οἱ μὲν τοὺς δὲ ἐπὶ προδοσίᾳ.

[3] Χώρια πού, φίλη, μόνιμη κάτοικος Λονδίνου ἐδῶ καὶ εἴκοσι χρόνια, ποὺ τῆς ἀρέσει ἡ ζωὴ ἐκεῖ καὶ λέγει ὅτι δύσκολα θὰ μποροῦσε νὰ ζήσῃ στὴν Ἑλλάδα, ἐπιμένει κάθε φορὰ νὰ μὲ κάνῃ νὰ ἀπορῶ, συνδυάζοντας πάντοτε τὶς ἐπισκέψεις στὸν γιατρό (γιὰ ὁποιοδήποτε θέμα) μὲ τὶς διακοπές της στὴν Ἑλλάδα. Μυστήρια πράγματα.

* * *

Βούλα Παπαχρήστου

   Στοὺς Ὀλυμπιακοὺς Ἀγῶνες ἀποκλείονταν οἱ βάρβαροι. Στὰ Olympic Games ἀποκλείονται οἱ Ἕλληνες.

Πολιτικὴ ὀρθότης, ἡ μοντέρνα Ἱερὰ Ἐξέτασις (βίντεο, ἀπὸ τὸ Ἀντίβαρο)